زنان با به کار بردن رفتارهای مهرورزانه در ارتباط با همسر خود مثل گوش دادن مؤثر، تشویق، اعتماد، خود افشاسازی صریح و صادقانه، همدردی و همدلی، مخالفت به شیوه مناسب، حفظ آرامش شناسایی افکار تحریف شده، پذیرش و احترام می توانند ارتباط بهتری را برقرار کنند، از نگرشها و احساسات
تربیت جنسی در کاهش آسیبهای دوره بلوغ و افزایش سلامت نوجوانان مؤثر است لذا باید به مادران در مورد مؤلفه های بلوغ که در تربیت جنسی دورۀ نوجوانی اهمیت دارند، آموزش داده شود بطوریکه ویژگیها و تغییرات بلوغ را به خوبی
خواستگاری مقدمه ای برای زندگی زناشویی بوده که در آن زن و مرد یکدیگر را نظاره کرده و با ویژگیهای شخصیتی و روحی هم آشنا می گردند. دراین بین خانواده های آنها نیز به بررسی سوابق طرفین و منش و رفتار ایشان می پردازند.
براساس فرض اصلی رويکرد تصويرسازی ارتباطی، انتخاب همسر بر اساس جذابيت رمانتيک در پايان دوران کودکی به صورت ناخودآگاهانه صورت می گيرد.
هدف اصلی درمان مبتنی بر پذيرش و تعهد کمک به هر يک از زن و شوهر است برای اينکه از فرآيندهای شناختی و واکنش عاطفی خود چه به تنهايی چه در رابطه دو نفره آگاه شوند، ارزشهايی که آنها را در رابطه نگهداشته است را روشن کنند و به عمل در روشهايی که به طور مداوم متناسب با اين ارزشه
صمیمیت کلامی، عبارت است از اینکه زن و مرد در روابط زناشویی، هنگام گفتگو و برقراری رابطه کلامی با همدیگر احساس صمیمیت نمایند، در روایتی از رسول خدا(ص) نقل شده است: همانا گفتار مرد به زن که همانا من دوستت دارم، هیچگاه از قلب زن خارج نمی شود.
عوامل متعددی ممکن است رضایت جنسی را تحت تاثیر قرار دهد. این عوامل شامل طول مدت و کیفیت رابطه، نوع ازدواج، عوامل فردی و روانی، ناکامیها و آسیبهای قبلی و به طور کلی روشهای تطابق با احساسات، بیماریها، استفاده از برخی داروها و الکل است.
انتظارات زناشویی عبارتند از استانداردها و فرضیه های ذهنی، چارچوبهای از پیش تعیین شده و بایدها نبایدهایی که زوجین در مورد همسر و زندگی زناشویی دارند که ممکن است مبتنی بر واقعیت باشد و یا مبتنی بر واقعیت نباشد.
تاکنون درمانهای متنوع و متفاوتی برای این سندرم به کار رفته است. اگرچه پاتوفیزیولوژی دقیق این سندرم شناخته شده نیست و درمان قطعی برای آن وجود ندارد و اغلب از درمان علامتی و دارویی استفاده می شود.
رضایت از رابطه جنسی یکی از عوامل مهم رضایت از زندگی زناشویی است و کسانی که رضایت جنسی بیشتری دارند به طور قابل ملاحظه ای کیفیت زندگی بهتری را نسبت به آنهایی که رضایت جنسی ندارند، گزارش می دهند.
