هيچ دليلي مبني بر محدوديت فعاليت جنـسي در طـي حاملگي طبيعي وجود ندارد و عموماً پذ يرفته شده است كه در زنان حامله سـالم نزديكـي جنـسي معمـولاً بـی خطـر اسـت. تحقیقات نشان داده است که روابط جنسي در اواخـر حاملگي و دفعات آن و نيز ارگاسم بر نمره بي شاپ و آمادگي دهانه رحم جهت زايمان موثر بوده و ايـن آمـادگي نيـز آمـار سزارين را كاهش خواهـد داد. سفت و بسته بودن دهانه رحم در سراسـر دوران بـارداري به جز چند هفته آخر، براي حفظ حاملگي ضروري اسـت. در هفته هاي پاياني بارداري، دهانه رحم شروع به نرم شدن جهت آمادگي براي ديلاتاسيون، افاسمان و زايمان مي كنـد. بـه ايـن رويداد رسيده شدن يا آماده شدن گفته مي شـود. بـراي سنجش ميزان اين رسيدگي يا آمادگي مي توان از تعيـين نمـره بي شاپ در معاينـه واژينـال اسـتفاده نمـود كـه از بررسـي و امتيازدهي به پنج معيار ديلاتاسيون، افاسمان، نرمي و موقعيـت دهانه رحم به اضافه ايـستگاه سـر جنـين بـه دسـت مـي آيـد. مكانيسم هـاي دقيقـي كـه سـبب رسـيدگي دهانـه رحـم مي شوند، هنوز مشخص نشده اند. اما عوامل متعـددي بـه اين منظور در كار باليني مورد استفاده قرار گرفته اند. از جملـه اين مواد پروستاگلاندين ها مي باشند، در صورتي كه ايـن مـواد مستقيماً در دهانه رحم يـا مجـاورت آن قـرار گيرنـد، همـان تغييرات آماده سازي و نرم شدن را ا يجاد مي كننـد. به نظر مي رسد كه ارتباط جنسي نيـز بتوانـد بـه رسـيدگي يـا آمادگي دهانه رحم و افزايش نمره بي شاپ كمـك كنـد. مـايع مني انسان منبع بيولوژيكي از انواع پروستاگلاندينها اسـت و شايد مواجهه دهانه رحم با آن همان تغيـرات پروسـتاگلاندين سنتتيك را موجب شود. مكانيسمهاي ديگري نيز بـه منظور اثر ارتباط جنسي فرض شـده اسـت كـه مـی تـوان بـه تحريك فيزيكي دهانه رحم و سـگمان تحتـاني آن، تحريـك نوك پستان و ارگاسم اشـاره كـرد كـه موجبـات آزاد سـازي پروستاگلاندين و اكسيتوسين، كه بـر رسـيدگي دهانـه رحـم نقش دارند را توسط خانم حامله فراهم مي سازد. برخي زنـان باردار به دنبال فعاليت جنسي انقباض هايي را در رحم تجربـه مي كنند كه ناشي از همين مواد است.