واقعیت افزوده یک فناوری جددی است که می تواند امکاناتی را ارائه دهد که سایر فناوری های قادر به انجام آن نیستند. به عبارت دیگر واقعیت افزوده امکان توسعه محیط های جدید غنی شده را برای گسترش دنیای فیزیکی، ترکیب اشیاء دنیای واقعی با اشیای دنیای مجازی فراهم می کند.
به کارگیری متاورس در بازی سازی نویدبخش افزودن پتانسیل های بالایی به بازی های نوین نسبت به بازی های کنونی است.
آموزش آنلاين بر پايه متاورس از تکنولوژی هايی مانند هوش مصنوعی، واقعیت مجازی واقعیت افزوده، واقعیت تركیبی و محاسبات ابری استفاده می كند تا محیطی مجازی و آنلاين خلق كند.
یکی از مهمترین حوزه ها در متاورس بدون شک صنعت مد است؛ برای درک اهمیت صنعت مد ابتدا درک چگونگی ظهور کاربران در فضای متاورس ضروری است. پروفایل کاربران در فضای متاورس به نوعی کارت هویتی آنها محسوب می شود و اطلاعات کلیدی کاربر را در معرض دید سایرین قرار می دهد.
متاورس با ارائه فرصت های یادگیری فراگیر و تعاملی، ترویج ارتباطات و همکاری فعال و فعال کردن فرایند های یادگیری و آموزش همزمان و ناهمزمان، محیط یادگیری انعطاف پذیر، متنوع، مقیاس پذیر و پویا را فراهم می کند و انگیزه دانش آموزان را افزایش می دهد.
متاورس یا جهان سه بعدی مجازی اصطلاحی است که ابتدا در سال ۱۹۹۲ میلادی در رمان سقوط برف از نیل استفنسون به کار برده شد. اگرچه پیش تر این مفهوم از اواسط دهه ۱۹۷۰ میلادی در دیگر آثار ادبی مطرح شده بود.
عبارت متاورس برای اولین بار در داستان علمی-تخیلی »خرابی برفکی« که توسط نیل استفنسون در سال ۱۹۹۲ نوشته شده است به چشم می خورد. استفنسون متاورس را جهانی آنلالین، موازی با دنیای واقعی، معرفی کرده است.
استفاده از هوش مصنوعی مزایای فراوانی را در حوزه سلامت به همراه دارد از جمله این که نه فرسوده می شود و نه این که از انجام امور تکراری خسته شود.
همانطور که اتوماسیون فرایندهاي تولید منجر به از دست دادن مشاغل یقه آبی شده است، استفاده روزافزون از هوش مصنوعی نیاز کمتري به کارکنان یقه سفید و حتی مشاغل حرفه اي با صلاحیت بالا خواهد داشت.
ایده اصلي مبناي فناوري بلاكچين كه زيربناي رمزارزها مي باشد، اين است که هیچ راهی برای مشخص کردن مکان واقعی دفتر کل وجود ندارد.
