نقش اینستاگرام در کووید ۱۹
اینستاگرام می تواند از طریق انتشار اطلاعات ضروری و صحیح، نقش حیاتی و اثرگذاری را در مدیریت حوادث و فجایع طبیعی و اجتماعی اجرا نماید.
اینستاگرام می تواند از طریق انتشار اطلاعات ضروری و صحیح، نقش حیاتی و اثرگذاری را در مدیریت حوادث و فجایع طبیعی و اجتماعی اجرا نماید.
شبکه های اجتماعی اطلاعات بسیار زیادی را در اختیار کاربران قرار می دهند و جریان انتشار اطلاعات در چنین شبکه هایی بیشتر و سریع تر از رسانه های دیگر است.
هســتان نگاری به عنــوان یــک واژه، ترکیبــی اســت از دو کلمــه آنتــو (هســتی) و لــوژی (مطالعــه) کــه در ابتــدا، در دانــش فلســفه بــرای مطالعــه وجــود و هســتی موجودیت هــای جهــان از طریــق دســته بندی جامعــی از آنهــا ظهــور کــرده اســت.
شاید یکی از دلایل حفظ سیزده به در در میان مردم به مناسبت هم نام بودن این روز با نام تبستر یا ایزد و ستاره باران بوده باشد و مردم برای نیایش و درخواست باران برای کشاورزی بیرون می روند. جشن تیرگان یا آب ریزان در روز سیزده از ماه تیر (تیرآذر) برپا می کنند.
توجه به« قانون تقرب» و ارتباط آن با ماه مبارک رمضان می تواند اهمیت روزه و روزه داری را آشکار سازد. « قانون تقرب» عبارت است از اینکه در جهان، به طورکلی تاثیر پذیری بستگی به دوشرط اساسی دارد: اول توانایی فاعل (تاثیر گذار).
ماه مبارک رمضان فرصت مناسبی است برای پی بردن به اسرار عالم، باید به همان مقدار غذایی که نیروی انسان را تأمین کند بسنده کرد، هیچ کس با پرخوری به جایی نمیرسد، شکم که پر شد راه فهم مسدود میشود.
نوروز در پهلوی نوکروچ گفته می شود که به معنای روز نو است و نام امروزی آن معرب شده واژه پهلوی آن می باشد. آن چه در شناخت و مطالعه آیین های نوروزی اهمیت فراوان دارد، قانون مندی آن است. علامه دهخدا قدمت نوروز را شش هزار سال دانسته اند و این دلیل محکم بر ماندگاری آن است.
از رسوم عمومی نوروز در عهد ساسانیان بر افروختن آتش بود در شب نوروز و این رسم بعدها چنانکه خواهیم دید در زمان عباسیان نیز در بین النهرین رواج داشت و شاید آتشی که در عصر حاضر در شب های چهارشنبه سوری (چهارشنبه آخر سال) می افروند نتیجه همین رسم قدیمی باشد و اینکه بعضی آنرا
نوروز را به جمشید نسبت می دهند که در چنین روزی او بفرمود تا جشن گرفتند و شادی کردند و رخت نو پوشیدند و تا به امروز بنام نوروز جمشیدی مانده است.
ویژگی های کتابخانه های قرن گذشته عبارت بود از: فضایی آرام بدون امکان صحبت کردن، خوردن و آشامیدن، تنها مخزنی از کتاب ها با سالن های وسیعِ پُرشده از قفسه های کتاب، میز امانت و دائرةالمعارف باابهت، فضاهای کم برای تعاملات اجتماعی همراه با تصور رســمی از