قرارداد هوشمند، طبق گفته موسس اتریوم، یک برنامه کامپیوتری است که به طور مستقیم برخی از دارایی های دیجیتال را کنترل می کند. قراردادهای هوشمند اساسا همان برنامه ها است، به جز آنهایی که نوع دیگری از اتوماسیون را انجام می دهند. در حالی که برنامه های سنتی موجود در فروشگاه گوگل پلی و اپل استور برای عملیات خاص مفید هستند، قراردادهای هوشمند به عنوان برنامه هایی عمل می کنند که ارزش دریافت و عملیات تبادل ورودی را دارند. در حالی که یک قرارداد حقوقی سنتی قوانین مربوط به توافق بین چندین طرف قرارداد را تعریف می کند، قراردادهای هوشمند بیشتر کنترل این قوانین را با انتقال پول یا دارایی تحت شرایط دقیق برعهده دارند. با استفاده از قراردادهای هوشمند، یک دارایی یا ارز به یک برنامه انتقال می یابد و برنامه این کد را اجرا می کند و در برخی موارد به طور خودکار برای یک وضعیت معتبر است و آن را به طور خودکار تعیین می کند که آیا دارایی باید به یک نفر برسد یا به افراد دیگر نیز تعلق دارد و یا اینکه باید بلافاصله پس از آن به کسی که آن را فرستاده یا ترکیبی از آنها بازپرداخت شود. درست مثل قانونی سنتی قراردادها استاندارد می شوند، قراردادهای هوشمند می توانند به عنوان قالب هایی که کاربران می توانند بر اساس نوع عملیاتی که می خواهند به صورت خودکار انجام دهند انتخاب شوند. این عملیات می تواند شامل مبادلات املاک و مستغلات، خرید خودرو و یا حتی برای ایجاد بیمه مبلغی پرداختی باشد. این مسئله توانایی تمرکززدایی و خودکارسازی عملیات را که بلاک چین کلید تکنولوژیکی است دارد. مزیت یک قرارداد هوشمند برنامه ریزی شده در بلاک چین این است که می تواند به عنوان یک قدرت توافق عینی تشکیل شود، به طور خودکار پول را تشخیص دهد و زمانی که شرایط مهیا است بدون مداخله شخص سوم، شرایط را به دست گیرد؛ بنابراین، یک فرآیند کامل پایان به پایان رامی توان توسط کامپیوتر با ارائه اطلاعات عینی و یا نمایش منافع شرکت کنندگان تعیین کرد.