لبخند، یک هدیه الهی است که به همه احساس آرامش می دهد. زمانیکه فردی به شما لبخند می زند، کمتر اتفاق می افتد که شما هم در پاسخ به او لبخند نزنید. این امر، یک واکنش کاملا ناخودآگاه است. این روزها به نظر می رسد که انسانها تمایل کمتری به لبخندزدن دارند.
ذهن هوشیار مهمترین بخش ذهن نمی باشد. این قسمت نه تنها مسؤول بسیاری از فعالیت های روزمره ما نیست بلکه در آنها مشارکتی هم ندارد زیرا بسیاری از اعمال، با وساطت ضمیر ناخودآگاه صورت می پذیرد.
از طریق خوددرمانی می توان وسواس را درمان کرد.
در مورد علت ایجاد لکنت، نظریات مختلفی مانند تعارض های دوران کودکی، ترس ها، یادگیری، اشکال مرکز کلام در مغز، وراثت و عادت مادر به تند حرف زدن مطرح شده اما هیچ کدام به اثبات نرسیده است. به نظر می رسد لکنت، تحت تاثیر مجموعه ای از عوامل ژنتیکی و محیطی عارض می شود.
نکته هایی برای دخترخانم هایی که قصد ازدواج دارند، ارائه شده که لازم است در دوران اولیه آشنایی با همسر آینده شان به آنها توجه و دقت کافی داشته باشند. باعجله و بدون آگاهی عمل کردن، موجب یک عمر پشیمانی خواهد شد.
با توجه به اینکه واژه ها و عبارت منفی، در زندگی فردی و اجتماعی، اثر منفی و نامطلوبی به جای می گذارد، پس بهتر است که این عبارات منفی را به شکل مثبت درآوریم تا با به کارگیری مثبت آنها، نگرشی صحیح در زندگی مان داشته باشیم؛ بدین منظور از شما دعوت می کنیم که با ذهن پویا و تو
در چرخه تقویت مهارتهای زندگی، باید باانگیزه عمل کرد، عشق ورزید و سپاسگزار بود و هرگز نباید استعدادهای خود را با دیگران مقایسه نمود. در آموزش مهارتهای زندگی باید به عوامل مؤثر زیر توجه شود:
بیان هدف
در کشورهای مختلف جهان، اعتقاد به انواعی از روش های درمانی بر پایه انرژی های شفابخش در بدن برخی از افراد به عنوان شفاگر وجود دارد. در کتاب های تذکره اولیا عطار و نفحات الانس جامی از این نوع درمان ها یا شفابخشی های توسط برخی از عرفای بزرگ، حکایات هایی وجود دارد.
تا زمانیکه اندیشه به قصد نپیوسته باشد، هیچ موفقیتی به دست نمی آید. بیشتر مردم اجازه می دهند که همواره اندیشه بر اقیانوس زندگی شناور باشد. بی هدفی شر است و آن کس که خواهان نابودی نیست، نباید بی مقصد پیش براند.
فوبی با ترس خفیف و ساده از موقعیت های خطرناک، متفاوت است؛ در اختلال فوبی، نه تنها فرد می داند که ترس بسیار شدید و غیرمنطقی است، بلکه همواره به شکل اغراق آمیزی از قرار گرفتن در آن موقعیت، اجتناب می کند؛ تا جایی که روال معمول زندگی او مختل می گردد.
