سایبورگ ها موجوداتی هستند که اندام های جاندار و غیرجاندار را با هم دارند، مثل انسانی با دستان بیونیک. به یک اعتبار همه ما امروزه به نوعی بیونیک هستیم، زیرا حواس و کارکردهای طبیعی مان با وسایلی مانند عینک و دستگاه تنظیم ضربان قلب و مفاصل مصنوعی و حتی کامپیوتر و تلفن سیار تکمیل می شوند که کار مغز را در خصوص ذخیره و زحمت پردازش اطلاعات کمتر می کنند. ما در آستانه تبدیل شدن به سایبورگ های واقعی هستیم و تجهیزات غیرجانداری داریم که از بدنمان جداناشدنی هستند، تجهیزاتی که توانایی ها و امیال و شخصیت و هویت ما را اصلاح می کنند. آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی که یکی از مراکز تحقیقات نظامی در آمریکاست در حال ساخت سایبورگ از حشرات است. ایده آنها این است که تراشه ها و ردیاب ها و پردازنده هایی در بدن یک مگس یا سوسک تعبیه کنند تا یک انسان و پردازنده هایی در بدن یک مگس یا سوسک تعبیه کنند تا یک انسان یا اپراتور خودکار بتواند حرکت شان را از راه دور کنترل کند و به کسب و انتقال اطلاعات بپردازد. این مگس می تواند روی دیوار دشمن بنشیند و محرمانه ترین مکالماتشان را استراق سمع کند و اگر شکار یک عنکبوت نشود، در مورد طرح های دشمن اطلاعات دقیقی به ما بدهد. مرکز جنگ های زیردریایی نیروی دریایی آمریکا قصد خود را برای تولید کوسه های سایبورگی اعلام کرد و گفت که در حال ساخت برچسبی  برای ماهیان هستند که بتواند رفتار جانوران میزبان را به کمک اجزای عصبی تعبیه شده در آنها کنترل کند. برای ماهیان هستند که بتواند رفتار جانوران میزبان را به کمک اجزای عصبی تعبیه شده در آنها کنترل کند. سازندگان امیدوارند بتوانند با بهره گیری از قابلیت های طبیعی کوسه ها در کشف نیروی مغناطیسی که برتر از ردیاب های ساخته دست انسان هستند، میدان های الکترومغناطیسی ایجاد شده توسط زیردریایی ها و مین ها در عمق آب ها را شناسایی کنند.