در این اختلال فرد تمام زندگی خود را وقف مسائل جنسی اشباع ناپذیر نموده و کلیه فعالیت های وی متمرکز بر امور جنسی و شهوت رانی می شود؛ بنابراین قبل از ازدواج به انواع ارتباطات و تجاوزهای مهارناپذیر جنسی پرداخته و بعد از ازدواج با وادار نمودن همسر خود به مقاربت های جنسی غیرم

روش درمانی عمده ای که برای معالجه اختلالات برانگیختگی یا کمبود میل جنسی به کار می رود به تمرکز بر احساس لذت معروف است که در سال ۱۹۶۶ توسط ماسترز و جانسون معرفی شده است.

خودارضایی به طور طبیعی در همه پستانداران و هر دو جنس نر و ماده وجود دارد؛ ولی نسبت آن در جنس نر تقریبا دو برابر ماده گزارش شده است بنابراین نباید با مچ گیری، ایجاد رعب و وحشت، تنبیه یا احساس گناه او را تحت فشار قرار داد.

امروزه با پیشرفت های علمی، بلوغ زودرس و دیرس به راحتی قابل کنترل بوده و والدین باید با مشاهده چنین اختلالی به طور جدی نسبت به درمان و کنترل این اختلال از طریق روانپزشک یا اورولوژیست اقدام نمایند در ادامه عوامل موثر در بلوغ زودرس یا دیررس را بیان می کنیم. 

۱- اغلب ما رابطه جنسی را صرفا لذتی آنی و گاه به قصد تولید مثل قلمداد می کنیم که عشق و علاقه در آن مفهوم و جایگاهی ندارد؛ اما اگر بخواهیم به صورت عمیق بدان بنگریم، رابطه جنسی یک پیوند همه جانبه روحی و جسمی بین دو انسان است که به عمیق ترین و زیباترین احساسات وجودی آنان مع

زنان و مردان از نظر جنسی تفاوت های فاحشی با هم دارند که بی اطلاعی و نادیده گرفتن این تفاوت ها صدمات جبران ناپذیری را به بنیان خانواده وارد می سازد ازجمله:
۱- مردان بر اساس ساختار بیولوژیکی خود حداقل ۵ تا ۱۰ برابر بیش از زنان به ارتباط جنسی نیاز دارند.

خودارضایی یک رفتار خودتحریکی است که کودکان برای کسب لذت انجام می دهند. آنها معمولا نواحی تناسلی خود را مورد مالش قرار می دهند یا به وسیله یک شی آن را لمس می کنند. برخی کودکان ممکن است هرگز این کار را انجام ندهند، برخی به میزان کمتر و برخی بیشتر.

نگرش های منفی یا برداشت های غلط از فعالیت جنسی می تواند اثر منفی بر روی فعالیت جنسی داشته باشد. افراد افکار و باورهای مربوط به رفتار جنسی را از شکم مادر با خود نمی آورند بلکه آنها را در طی رشد کسب می کنند.

اختلال جنسی ناشی از میل کمتر از حد را چنین تعریف کرده اند؛ فقدان یا غیبت خیالبافی های جنسی یا عدم علاقه به فعالیت جنسی. کمبود میل و علاقه جنسی با سن در ارتباط است.

کنجکاوی های جنسی کودکان جزوی از مراحل رشد بوده و به خاطر دو امر اساسی اتفاق می افتد. اول به خاطر درک هویت جنسی که به تدریج با هویت جنسی خودشان به عنوان دختر یا پسر آشنا شده و دوم به خاطر یافتن پاسخی قانع کننده به مجهولات ذهنی خود.