زیست سوخت ها دسته ای از انرژی های جایگزین تجدیدپذیر هستند که به کمک منابع تجدیدپذیر تولید می شوند. اتانول، متانول، بوتانول، پروپانول، استون، بیوهیدروژن، بیوگاز و بیودیزل از جمله زیست سوخت ها هستند که می توانند جایگزین مناسبی برای سوخت های فسیلی باشند.
اکوتوریسم، یک شکل از گردشگری است که شامل بازدید از مناطق طبیعی شکننده، بکر و نسبتا دست نخورده، باحداقل تاثیر است. امروزه انواع مختلی از طبیعت گردی شامل گردش آبی، ساحلی، کوهنوردی، غارنوردی، بیابان گردی، دامنه نوردی، مردم شناسی و شیوه طبیعت درمانی وجود دارد.
گردشگری به عنوان صادرات نامریی درآمدزاترین و ارز آورترین صنعت است و سهم بسزایی در کاهش فقر وارتقای سطح زندگی و تعاملات مثبت فرهنگی دارد.
فلزات سنگين مهم چون سرب ، بخشي از آلاینده هايي هستند كه توسط خودرو ها توليد شده و جريان ترافيكي باعث انتشار آنها در محيط شهري مي شود.
محدودیتهای سوختهای فسیلی و بالا رفتن مصرف انرژی تمایل به استفاده از انرژی های تجدید پذیر و به ویژه انرژی خورشیدی را افزایش داده است. اندازه گیری ها نشان می دهد تعداد ساعات آفتابی سالیانه در کشور ایران از سمت جنوب شرقی به سمت شمال غربی آن، کاهش و از غرب به سمت شرق معمول
طبق نظر سازمان بهداشت جهانی آلودگی صوتی سومین نوع خطر مهم آلودگی محیطی است. سر و صدای محیط در کیفیت زندگی، حتی زمانیکه صدا خیلی شدید نیست نیز جهت تحریک نشانه های فیزیولوژیکی و دارویی در مردمی که در آن ناحیه قرار گرفته اند، تاثیر گذار است.
بیوگاز یکی از منابع تجدیدپذیر انرژی است که از تجزیه مواد آلی در نتیجه فعالیت باکتریهای بی هوازی تولید می شود. با استفاده از روش هضم بی هوازی، تقریباً ۹۵ درصد از مواد آلی موجود در زایدات فسادپذیر بوسیله باکتریهای بی هوازی تجزیه و در انتها به بیوگاز تبدیل می شوند.
نانو ذرات به موادي با اندازه كوچكتر از ۱۰۰ نانومتر اطلاق مي شود كه اين كاهش مقياس، باعث افزايش سطح جاذب شده و قابليت جذب افزايش مي يابد. پیشرفت در فناوري نانو امكان كاربرد نانوذارت را در فرايندهاي تصفيه آب و پساب ميسر كرده است.
فناوری آب مغناطیسی موضوعی است که در سالهای اخیر مورد توجه منابع آب قرار گرفته و کاربردهای فراوانی در بخش های کشاورزی، صنعت، عمران، پزشکی و سایر قسمت ها دارد.
کاربرد کشاورزی
گیاهان برای رشد مطلوب و فرآیند فتوسنتز نیازبه جذب آب و مواد غذائی ازخاک دارند . عمده مواد غذائی موجود درخاک توسط گیاهان استفاده نمی شوند. هنگام آبیاری گیاهان با آب معمولی، مقدارکمی ازعناصر غذائی درآب حل می شوند. در نتیجه به همین نسبت برای گیاهان قابل دسترس خواهند بود.
