یکی از این مشکلات تدریس، دانش آموزان کمرو و خجالتی هستند که اعتماد به نفس کمی داشته، در کارهای کلاسی کمتر مشارکت می کنند و گوشه گیری زیادی دارند.

دانش آموزانی که صبحانه می خورند دارای تمرکز بهتر، مهارت های حل مساله و هماهنگی چشم هستند و به طور کلی هوشیار و خلاق تر هستند.

از یک سالگی تا سه سالگی، مهارت گفتاری کودک رشد بهتری پیدا کرده است و کم کم کلمات و عباراتی بیان می دارد. نیاز این دوره از لحاظ روانی، خود مختاری می باشد.

با انجام آزمایشاتی در آمریکا دانشمندان به این نتیجه رسیدند که نوزادان از دو هفته آخر بارداری به صدای مادر خود حساس هستند، اگر مادران در دو هفته آخر داستانی را با صدای بلند بخوانند، نوزادان پس از تولد به صدای مادر و همان داستان حساسیت نشان می دهند.

مهندسی ژنتیک می تواند به والدین کمک کند تا نابهنجاری های کروموزمی منجر به ، اختلال در سلامت جسمانی در دوره بارداری را شناسایی کند؛ اما هیچ علمی نمی تواند، خلق و خوی کودک را در زمان جنین بودنش پیش بینی کند.

در عکاسی از کودکان قبل از هر چیز باید کودکان را دوست داشته باشید و از لجبازی، بی حوصلگی، شیطنت و بازیگوشی کودک، خسته یا عصبانی و بی حوصله نشوید. اگر کودک هنوز نمی تواند راه برود شما بنشینید یا حتی روی شکم دراز بکشید و از حرکات و چهره او عکس بیندازید.

پرتره کودک را باید مخلوطی از پرتره و عکاسی خبری دانست. چون هم سرعت عمل و تمرکز عکاسی لازم است و هم سلیقه و تجربه چیدمان، ابتکار در تزئین اطراف کودک، برای جذاب شدن عکس اهمیت دارد. در دهه های اول اختراع عکاسی و چاپ عکس سیاه و سفید؛ کودکان خردسال در عکس ها حضور ندارند.

بهترین زمان آموزش، دوران کودکی است؛ زیرا اعتقاد به خدا، به زندگی او جهت می دهد و در درک معنای زندگی، بسیار کمک کننده است. شاعران کودک نیز بر همین مبنای قرآنی خداشناسی را تعلیم داده اند.

در سن ۶ تا ۱۲ سالگی توجه دیگران برای کودکان مهم است. کودک از این که کنار گذاشته شود واهمه دارد. در این سن دوستان خیلی مهم هستند. نگرانی کودک در مورد سازگاری و بودن با هم گروهی هایش است. جدا ماندن و طرد شدن از گروه برای او رنج بزرگی محسوب می شود.

در سن ۶ سالگی کودکان از هیولاها می ترسند. این ترس خیلی شبیه ترس از تاریکی است زیرا شب ها، همان طور که جا افتاده، موقع آمدن هیولاهاست. و این هیولاها همان بازتاب احساسات مربوط به روحیه سرکشی و تهاجمی کودکان هستند که نمی توانند به خوبی کنترل شان کنند.