تحقیقات نشان داده است که یک پنجم کودکان پیش دبستانی دارای مشکلات رفتاری هستند. لذا آموزش مهارت های اجتماعی برای آنها ضروری است. از طرفی مهارت های اجتماعی ضعیف و مشکلات ارتباطی با همسالان، خانواده و معلمان با افسردگی، اختلالات رفتاری، هراس اجتماعی، اوتیسم و شروع زودهنگام اسکیزوفرنی مرتبط هستند. کودکانی که از مهارت های اجتماعی برخوردارند، اجتماعی تر بوده، مشارکت پذیری، اعتماد به نفس و نوع دوستی بیشتری دارند و کمتر تنها می مانند و در مقایسه با کودکانی که مهارتهای اجتماعی کمتری دارند، از دوستان بیشتری برخوردارند.
داستان ها و قصه ها قادرند مفاهیم ارزشی و اخلاقی جامعه از قبيل همدردي، شجاعت و بخشندگي را منتقل كنند و از طريق تقويت و تنبيه جانشیني تمايز بين پيامد رفتارهاي خوب و بد را نشان دهند؛ قصه ها مي توانند بصورت غیر مستقيم باعث رشد سواد آموزي عاطفي و درک اجتماعي بهتر گردند؛ داستانها از زبان براي ترسيم تصوير در ذهن شنونده استفاده مي كنند و از اين طريق ، تفکر ديداري را كه از اجزاء مهم خلاقيت است را توسعه مي دهند؛ اين روش مي تواند به توسعه رابطه قصه گو و شنونده كمک كند؛ وقتي قصه اي شنيده مي شود ذهن به صورت فعال در گير مي شود و كنجکاوي تحريک شده، به انگيزه اي براي يادگيري تبديل مي شود و مطالب آموخته شده از اين طريق كمتر دچار فراموشي مي شوند. تحقیقات نشان می دهد که قصه و قصه درمانی ابزار بسیار نیرومندی در روابط انسانی، روان درمانی، آموزش و پرورش، خانواده، هنر و بطور کلی زندگی است. داستانهایی با مضامین اجتماعی به طور موفقیت آمیزی برای نیازهای رفتاری و اجتماعی متنوعی در کودکان از قبیل خشم و عصبانیت، مهارت های اجتماعی، سوء استفاده جنسی، طلاق و مرگ کاربرد دارند. در این راستا قصه ها باید طوری باشد که الگویی از مهارت های اجتماعی و شیوه های مناسب مواجه شدن با مشکلات را در موقعیت های مختلف به کودکان ارائه کند. بهتر است این قصه ها در گروه گفته شود تا فرصتی برای کودکان جهت شناخت و بحث پیرامون رفتارهای قابل پذیرش و غیر قابل پذیرش فراهم کند. زیرا این رفتارها در گروه رخ می دهند، همچنین درگروه کودک قادر به تمرین رفتارهای جدید است. می توان پس از پایان قصه با سوال در مورد شخصیتها و رویدادهای داستان، و بحث در مورد مشکلات و بحرانهای درون قصه و راه حل های آنها و پرسش در مورد تجربیات کودکان در چنین شرایطی به نتایج بهتری رسید. همچنین می توان به کودکان فرصت داد تا نقش شخصیت های داستان را بازی کنند یا داستان و یا بخشی از آن را نقاشی کنند تا جذابیت برنامه بیشتر شود.