کودکان بین دو تا سه سالگی می خواهند استقلاشان را تثبیت کنند و همه کارها را آن طور که خودشان می خواهند، انجام دهند نه آن طور که شما به آنها می گویید..  

دلایلی که لجبازی کودکان را تشدید می کند

۱- کودک دلش می خواهد که والدین با او بازی کنند، ولی پدر یا مادر وقت یا حوصله ندارند؛
۲- خشم درونی کودک ناشی از اضطراب و تنش ها؛
۳- دلخوری کودک از والدین چون کودک منطق ندارد؛
۴- تناقضات رفتاری والدین مثلا یه روز حالمان خوب است و با او بازی می کنیم و وقتی حالمان بد است حوصله بازی نداریم؛
۵- مشکلات فیزیکی مثل گرسنگی، خستگی، خواب؛
۶- عدم توجه کافی به کودک؛
۷- توجه بیش از اندازه به کودک و دخالت در بازی ها و کارهایش؛
۸- ناکامی؛ اگر به کودک بگوییم تو نمی تونی، تو بلد نیستی کودک ناکام می شود.
۹- انتظار زیاد از فرزند داشتن؛ مثلا اینکه در میهمانی باید ساکت بشینی؛
۱۰- عدم هماهنگی تربیتی پدر و مادر؛ مامان می گوید این کار بد است و بابا می گوید خوبه؛
۱۱- الگوهای نامناسب؛ مثلا پدر و مادری که زیاد با هم لجبازی می کنند، لجبازی را در کودک خود تشدید می کنند.

بهترین روش برای برخورد با لجبازی

۱- هماهنگ بودن پدر و مادر؛
۲- داشتن برنامه ریزی روزانه غذا خوردنش، بازی کردنش و خوابیدنش؛
۳- خواسته موجه کودک را حتما پاسخگو باشیم؛ یعنی به او یاد بدهیم که قصد ما لجبازی کردن نیست؛
۴- در جاهایی به کودک حق انتخاب بدهیم؛
۵- جایگزین کردن؛ مثلا بگیم اگه جیغ نزنی، می ریم و این کار را می کنیم؛
۶- جملات خبری باشد تا دستوری؛ مثلا بگیم وقته ناهاره، نگیم الان باید ناهار بخوری؛
۷- گوش دادن فعالانه موثرترین روش است. باید با بچه ها همدلی کنیم؛ مثلا جیغ زد، بهش بگیم چی می خوای عزیزم؟ گرسنه ای؟ خوابت میاد؟ می خوای بازی کنیم؟
۸- با کودکان بالای چهار سال می توان در مورد رفتارش صحبت کرد. اول باید تذکر داد؛ مثلا در جمع توی گوشش بگوییم، در مرحله دوم تنبیه متناسب با عملش و حال و هوای تنبیه کودک باید محروم کردن از چیز دلخواهش باشد.