تنبیه کردن بچه ها باعث می شود آنها به جای ایکه از کار بد خودشان پشیمان شوند و تصمیم بگیرند آن کار را دیگر تکرار نکنند، به این فکر کنند که کار والدینشان را تلافی کنند. در واقع وقتی ما فرزندمان را تنبیه می کنیم، به او اجازه نمی دهیم که متوجه کار بد خودش شود. به ماجرای این پسر و پدر توجه کنید. پسری که اره پدرش را بر می دارد و با شروع بارندگی آن را توی حیاط جا می گذارد و اره به علت خیس شدن زنگ می زند و زمانی که پدرش از او سراغ اره را می گیرد به علت فراموشی ماجرا به پدرش می گوید اره را برنداشته است. واکنش پدر به جای تنبیه کردن فرزندش می تواند به شکل زیر باشد.
- بدون اینکه به شخصیت فرزندتان توهین کنید، محکم و قاطعانه احساسات خودتان را برای او ابراز کنید؛ مثلا به او بگوید: من از اینکه اره جدیدی که خریده ایم زیر باران است و گرد و غبار گرفته و زنگ زده است و آن را سرجایش نگذاشتی، از دستت عصبانی هستم.
- در مورد انتظارات خودتان با فرزندتان حرف بزنید؛ مثلا به او بگویید که انتظار دارید وقتی او از وسایل شما استفاده کرد، دوباره آن را سرجایش بگذارد.
- به فرزندتان بگویید چگونه می تواند کار بدش را جبران کند؛ مثلا به او بگویید که باید کمی سمباده روی اره زنگ زده بکشد و آن را روغن کاری کند.
- به او راه حل مناسبی پیشنهاد کنید؛ مثلا به فرزندتان بگویید که اگر هر وقت وسایل شما را قرض می گیرد، آنها را صحیح و سالم پس بدهد، شما باز هم وسایلتان را به او قرض خواهید داد.
- خودتان کاری انجام دهید تا فرزندتان بیشتر احساس مسئولیت کند، مثلا در جعبه را قفل کنید و وقتی فرزندتان دلیل این کار شما را پرسید، برایش بگویید که چرا این کار را کرده اید.
- سعی کنید با کمک فرزندتان مشکلاتتان را حل کنید؛ مثلا با کمک او شما می توانید به این نتیجه برسید که تا آن زمان که فرزندتان ابزارآلات شما را سرجایش می گذارد تا شما بتوانید به راحتی از آنها استفاده کنید، او حق دارد از وسایل شما استفاده کند.