بسياري از کودکان دوست دارند پدر يا مادرشان براي آنها يادداشت بگذارند، خواه آنها سواد خواندن و نوشتن داشته باشند و خواه نداشته باشند. بچه هاي کوچک معمولا دوست دارند والدينشان براي آنها يادداشت بگذارند. اين کار آنها را تشويق مي کند که خودشان نيز براي والدينشان يادداشت بگذارند. بچه هاي بزرگتر نيز اين کار را دوست دارند. نوجواناني که در کلاس هاي آموزشي ما شرکت مي کردند به ما گفتند که اين روش را دوست دارند، درست مثل اينکه آنها نامه اي از کسي گرفته باشند. آنها وقتي مي بينند والدينشان برايشان وقت مي گذارند و با وجود تمام مشغله هايي که دارند؛ برايشان يادداشت مي گذارند و به آنها توجه دارند، خوشحال مي شوند. نوجواني به ما مي گفت که به اين دليل از اين روش خوشش مي آيد، چون ديگر والدينش سر او داد نمي زنند و درخواستشان را روي کاغذ مي نويسند. والدين بسياري نيز به ما مي گويند که استفاده از اين روش براي آنها مفيد بوده است. از نظر آنها اين روش آسان است و آنها سريع مي توانند خواسته خودشان را با فرزندشان در ميان بگذارند؛ بدون اينکه باعث ناراحتي و رنجش فرزندشان شوند. مادري برايمان تعريف مي کرد و مي گفت که هميشه چند مداد و مقداري کاغذ روي اپن آشپزخانه مي گذاشت ولي هيچ وقت از آن استفاده نمي کرد و هر وقت از فرزندانش مي خواست کاري براي او انجام دهند، مجبور بود چندبار خواسته خودش را مطرح کند، ولي بچه ها به حرف او گوش نمي کردند و در انتها مجبور مي شد خودش آن کار را انجام دهد. تا اينکه بالاخره او تصميم گرفت براي فرزندانش يادداشت بگذارد. او به ما گفت که نوشتن يک يادداشت برايش ساده تر از اين است که با فرزندانش بحث و مشاجره کند. او براي فرزندانش چنين يادداشت هايي را مي نوشت؛ مثلا براي دخترش مي نوشت: عزيزم، من خيلي سرم شلوغه و آشپزخانه بايد تميز بشه. لطفا خونه رو جمع و جور کن و ظرف ها رو بشو. و يا در يادداشت ديگري مي نوشت: امشب قراره ساعت ۷ و ۳۰ دقيقه براتو قصه بگم، هر کس تا اون موقع لباس خوابشو پوشيده باشه مي تونه بياد به قصه مامان گوش بده.
گاهي اوقات والدين براي فرزندانشان يادداشت مي گذارند و از ناراحتي هاي خودشان حرف مي زنند. گاهي نيز با آنها شوخي مي کنند، ولي بهتر است آنها اين کار به شوخي نگيرند. مثلا پدري وقتي فهميده بود که دخترش سي دي را که او تازه خريده بود، روي زمين انداخته و سي دي خش برداشته و ديگر قابل استفاده نيست، براي تخليه کردن عصبانيت خودش به دخترش گفته بود که خيلي از دستش عصباني است و دوست دارد او را تنبيه کند. مدتي بعد دختر او برايش يادداشتي نوشته و در آن به پدرش گفته بود که خيلي متاسف است و حاضر است سي دي مشابهي براي پدرش بخرد؛ هر چند قيمت آن سي دي گران باشد. حتي اگر فرزندتان خواندن و نوشتن نمي دانند، مي توانيد از اين روش استفاده کنيد. به ماجراي زير توجه کنيد و خودتان قضاوت کنيد. مادري برايمان نوشته است که: وقتي عصرها خسته از سر کار به خانه برمي گردم، مجبورم براي فرزندانم غذا درست کنم. آنها هميشه بين وسايل آشپزخانه براي خودشان بازي مي کنند و به غذاهايي که در حال آماده شدن است، ناخنک مي زنند و وقتي غذا آماده مي شود و من آن را جلوي آنها مي گذارم، آنها بهانه مي گيرند و مي گويند براي خوردن غذا اشتها ندارند. هفته گذشته يادداشتي براي فرزندانم گذاشتم و روي آن نوشتم تا وقتي که غذا آماده نشده است، آنها حق ندارند پايشان را در آشپرخانه بگذراند. پسر چهار ساله ام فورا سراغ من آمد و گفت که منظور من از اين حرف ها چيست. من منظور خودم را براي او توضيح دادم. او خيلي خوشش آمده بود و اصلا آن شب پايش را در آشپزخانه نگذاشت و تا زماني که آن يادداشت روي اپن آشپزخانه بود، او همچنان مشغول بازي کردن با خواهرش بود. شب بعد من دوباره آن يادداشت را سر جاي خودش گذاشتم. وقتي مشغول آماده کردن غذا بودم، شنيدم که پسرم به خواهر دوساله خودش مي گفت وقتي آن کاغذ روي اپن آشپزخانه است آنها حق ندارند وارد آشپزخانه شوند. وقتي غذا آماده شود مادر آن کاغذ را از روي اپن بر مي دارد و آنها مي توانند وارد آشپزخانه شوند و غذا بخورند.
