رفتن به محتوای اصلی
امروز: ۰۴:۲۶:۲۲ ۲۰۲۵/۲۲/۰۲     ورود
EN - FA

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

 

 

 

 

 

 

 

 

برای تبلیفات در سایت

جيغ زدن و گريه کردن يکي از روش هاي کودکان براي متقاعد کردن والدينشان است تا به هدف خود دست يابند. والدين بايد ابتدا علت جيغ زدن فرزند خود را کشف کنند و بهترين رفتار را براي مقابله با جيغ زدن آنها به کار ببرند زيرا نوع برخورد آنها تا حد زيادي مي تواند اين رفتار کودک را کنترل کند.
- صداي خودتان را پايين بياوريد
شما بهترين الگوي فرزندتان هستيد. در داخل خانه صداي خود را پايين بياوريد. وقتي مي خواهيد نظم را به کودک خود بياموزيد يا چيز خاصي را به او ياد دهيد با صداي آهسته و آرام اين کار را انجام دهيد.
- تکرار کنيد
هر بار که صداي بلند در خانه مي شنويد چه از جانب خودتان و چه هر کدام از اعضاي خانواده تکرار کنيد که آرام تر، آرام تر. تکرار کنيد که صداي بلند مربوط به بيرون خانه است. جايي که فرد در فاصله دوري است.
- پاداش دهيد
هنگامي که فرزند شما آرام صحبت يا تقاضا مي کند، بلافاصله به او توجه کنيد. کودکان خوشحال مي شوند، توجه والدين را جلب کنند. او را به کتابخانه ببريد که همه جا ساکت است و بايد خيلي آرام صحبت کرد و سپس به پارک ببريد که مي توان بلندتر هم صحبت کرد.
- ناديده گرفتن صداي بلند
زماني که فرزند شما با صداي بلند صحبت مي کند، او را ناديده بگيريد و بگوييد: من متاسفم تا زماني که آرام صحبت نکني، نمي توانم صدايت را بشنوم. مي توانيد هنگامي که فرياد مي زند،‌ تقويت هاي مثبت او را حذف کنيد. بگذاريد فرزندتان بياموزد، زماني شما به خواسته هاي او توجه مي کنيد که آرام صحبت کند.
- در جاي مناسب اجازه بدهيد
گاهي اوقات لازم است انسان فرياد بزند،‌اجازه بدهيد در جاهايي که آزاد است و مانعي نيست،‌ گاهي صدايش را بلند کرده و فرياد بزند،‌ مثل پارک. به اين صورت کودک ياد مي گيرد که کجا مي تواند با صداي بلند و کجا با صداي آرام صحبت کند.
- با بازي همراه کنيد
از کودک خود سوال کنيد که چه تعداد گوش يا چشم داريم. مي گويد هر کدام ۲ عدد. سپس بگوييد به همين صورت ۲ نوع هم صدا داريم. يک نوع زماني است که داخل خانه و کنار هم ديگر هستيم و بايد به کار ببريم و آن صداي کوتاه و آرام است و نوع ديگر هم صدايي که بيرون از خانه و زماني که کسي از ما دور است مي توانيم از آن استفاده کنيم. صداها را رنگ بندي کنيد: صداي آرام= آبي ؛ صداي بلند= قرمز. مثلا بگوييد اين صداي بلند قرمز است و من به صداهاي قرمز جواب نمي دهيم. يا اينکه آفرين الان صداي آبي شد و من جواب مي دهم. به ياد داشته باشيد ک لحن شما بايد آرام باشد تا کودک با آرامش حرف زدن را ياد بگيرد. به هيج وجه هنگام داد زدن کودک،‌ شما داد نزنيد.

 

field_video
کپی رایت | طراحی سایت دارکوب