سرطان هنگامي آغاز مي شود که تکثير سلول از کنترل خارج شود. اين سلول مي تواند سلول ريه، پوست، لوله گوارش و يا سلول هر منطقه ديگر از بدن باشد. در واقع دي ان اي که عامل کنترل اعمال سلول است و درون هسته مرکزي آن قرار دارد دچار آسيب مي شود. با کنترل ناقص سلول، توده اي به وجود مي آيد که همان غده سرطاني است. بنا بر برآورد ملي سرطان آمريکا، غذا دست کم عامل ۳۵ درصد از سرطان هاست و برخي اين رقم را تا ۶۰ درصد هم بالا مي برند. مقدار هورمون هاي بدن ما و نحوه عملکرد آنها تا اندازه زيادي به وسيله غذاهايي که مي خوريم تعيين مي شود. غذاها مي توانند طوفان هاي هورموني ما را آرام و دامنه ايمني ما را افزايش دهند. وابستگي سرطان با غذا کشف تازه اي نيست. در ژانويه سال ۱۸۹۲ در مجله اي آمريکايي شواهدي به چاپ رسيده که نشان مي دهد، سرطان در بين مردم کشورهايي که بيشتر گوشت مي خورند، شايع تر است. پژوهشگران دريافته اند که چربي غذاها و مشروبات الکلي خطر ابتلاي سرطان را افزايش مي دهند و ويتامين ها و ماده معدني سلنيوم به دفاع بدن در برابر سرطان کمک مي کنند. غذاهاي پرچربي ميزان هورمون هاي استروژن ( هورمون جنسي زن) خون را بالا مي برد. گياهخواران در مقايسه با گوشتخوران به دو علت استروژن بسيار کمتري دارند. يک اينکه رژيم غذايي آنان چربي کمتري دارد و ديگر اينکه گلوبولين پيوسته به هورمون جنسي، در آنها بيشتر است. اين ماده استروژن را تا زماني که مورد نياز نيست در اسارت خود نگه مي دارد. غذاهاي چرب اثر معکوسي در اين روند دارند. از يک سو توليد استروژن را افزايش و از سوي ديگر گلوبولين حامل آن را کاهش مي دهند. در نتيجه ياخته هاي بافت پستان به طور پيوسته بيش از ميزان لازم،تحت تاثير استروژن خواهند بود. رژيم غذايي گياهخواري مبتني بر غلات، سبزي ها، ميوه ها و حبوبات، پرتوان ترين رژيم براي سلامتي هستند. اما افزودن شير، پنير و ديگر فرآورده هاي شيري به آن، اين توانايي را از بين مي برد.
تغيير رژيم غذايي براي مبارزه با سرطان نقش چشمگيري دارد. سبزي ها، ميوه ها، حبوبات و غلات نه تنها چربي بسيار کمتري دارند، بلکه انواع ويتامين ها، مواد معدني و الياف براي رهايي شما از شر هورمون هاي استروژن نقش حياتي دارند. ويتامين ث و بتاکارتن موجود در سبزي ها و ميوه ها نيز در کاهش خطر بروز سرطان موثرند. سلنيوم نيز عنصر اصلي سيستم آنتي اکسيدان داخل ياخته هاست. حبوبات سلنيوم دارند و کساني که از آنها در غذاي روزانه استفاده مي کنند، مقادير بيشتري سلنيوم در خون دارند، بنابراين احتمال مبتلا شدنشان به سرطان کمتر از کساني است که سلنيوم خون آنها اندک است. دکتر دانيل کرامر از دانشگاه هاروارد در نتيجه پژوهش هايش، صدها زن مبتلا به سرطان تخمدان را بررسي کرد و از آنان خواست تا جزئيات رژيم غذايي معمولي خود را بنويسند. وي دريافت که غذاي اصلي مبتلايان به سرطان تخمدان را لبنيات، به ويژه ماست تشکيل مي دهد. بنابر نظر دکتر کرامر هنگامي که مصرف فرآورده هاي شيري بيش از حد توان آنزيم ها براي تجزيه گالاکتوز باشد، ميزان گالاکتوز خون افزايش مي يابد و اين ممکن است به تخمدان ها آسيب برساند. از طرف ديگر پژوهش هاي ديگر نشان مي دهد که سرطان پرستات با مصرف شير، گوشت، تخم مرغ، پنير، خامه، کره و روغن نباتي ارتباط دارد. سرطان پروستات در گياهخواران کمتر ديده مي شود.