غذا افزون بر تغذیه ما، بر حالت های ما نیز تاثیر می گذارد. سلول های عصبی بدن به واسطه موادی که پیام رسان های عصبی نامیده می شوند، با یکدیگر بده و بستان دارند. این پیام رسان ها کانال هایی هستند که بدن از راه آنها پیام های خود را رد و بدل می کند و این پیام ها به شکل افکار و احساسات در هشیاری ما نمود می یابند. آنها نقطه تلاقی ذهن و بدن ما هستند. پیام رسان های عصبی از موادی ساخته شده اند که در مواد غذایی یافت می شود. در بدن ما پیام رسان های عصبی گوناگونی وجود دارد. برای نمونه، سروتونین یکی از پیام رسان های عصبی بازدارنده است که از کنش اعصاب می کاهد و خواب را پدید می آورد. تریپتوفان نوعی اسیدآمینه است که بدن از آن برای ساختن سروتونین استفاده می کند و شیر و موز درصد بالایی از آن را دارند. بنابراین خوردن شیر داغ پیش از خواب به راستی می تواند کمک خوبی برای به خواب رفتن شما باشد. غذاهای سرشار از کربوهیدرات ها مانند نان و سیب زمینی میزان سروتونین را افزایش می دهند، اما غذاهای سرشار از پروتئین با جلوگیری از استفاده مغز از تریپتوفان میازن سروتونین را پایین می آورند. یک وعده غذایی کربوهیدرات دار به راستی می تواند به ما احساس راحتی و آرامش بیشتری ببخشد و ما را به چرت بیندازد. مصرف کربوهیدرات ها با تاثیری که بر میزان سروتونین می گذارد احساس خستگی به بار می آورد و تحمل دردها و ناراحتی های ملایم را آسان تر می کند. شما می توانید با پیروی از برخی رژیم های غذایی، پیام رسان های عصبی مغزتان را افزایش دهید. اگر احساس بی تابی و تنش می کنید، خوردن خوراکی های کربوهیدرات دار می تواند آرامتان کند. این نوعی خوددرمانی است. افسوس که مصرف مدام کربوهیدارت بر اندازه دور کمر تاثیر می گذارد. خوردن حالت ما را تغییر می دهد و تغییر حالت همیشه با تغییر در روند بیوشیمی داخلی ما به ویژه در میزان پیام رسان های عصبی گوناگون همراه است. این مواد طبیعی بسیار نیرومندند اما داروخانه بدن آنها را به میزان اندکی توزیع می کند. بدن شما بهترین پزشک است و درست آن مقداری را تجویز می کند که نیاز شماست.