یکی از حوزه های بسیار مهم و پرطرفدار فضای مجازی، بازی های دیجیتال یا بازی های مبتنی بر رایانه است. کشور ما هم در این زمینه فعال است ولی ایراداتی در بازی های ساخت کشورمان وجود دارد که در ادامه به آنها اشاره می کنیم:
- سرعت، کیفیت و گرافیک پایین
این مورد به صورت مستقیم یک ضعف فنی است که می تواند با کار مشترک متخصصین حوزه های نرم افزار، گرافیک و روان شناسی برطرف گردد. در این زمینه بهره گرفتن از برنامه های با کیفیت بازی سازی و کدنویسی، گرافیست حرفه ای و تعامل آنها با روان شناس آشنا به حوزه بازی های مبتنی بر رایانه، برای شناخت سلیقه بازیکان و رعایت اصول فنی و زیبایی شناختی از اهمیت بسیاری برخوردار است. همچنین توجه به موسیقی بازی نیز از جنبه های بسیار جذب کننده و مهم زیبایی شناختی بازی است. برای رفع این ضعف ها، کاربرد نرم افزارهای برنامه نویسی نوین و قدرتمند مانند یو. دی. کی یا یونیتی و متناسب با بافت سبک و محتوای بازی و نیز الگوریتم سازی و کدنویسی های حرفه ای پیشنهاد می شود.
- وجود باگ زیاد یا خطاهای کوچک که در طول بازی اتفاق می افتد و همچنین افت فریم یا اجرای کد بازی و لگ ارتباطی یا مشکلات اتصال و سرعت پایین اینترنت در بازی که می تواند بازیکنان را نسبت به انجام یا ادامه بازی دلسرد نماید.
- ضعف در بازی های آنلاین
در این زمینه می بایست توجه ویژه ای به بازی های شبکه ای با پاداش های در بازی انجام شود طوری که بتواند منبع درآمدی نیز برای بازیکنان دائمی باشد؛ بنابراین با توجه به فرهنگ جمع گرا و هیجان خواه ایرانیان این نوع از بازی ها می تواند مخاطبین بسیاری را گرد هم آورد و نه تنها شرایط بومی سازی را فراهم سازد بلکه بازی های ایرانی و به دنبال بازی، فرهنگ را به جهان بشناساند. این مورد علاوه بر صادرات فرهنگی و تمدنی، سودآوری اقتصادی قابل توجهی نیز می تواند به دنبال داشته باشد.
- شباهت به و تقلید از ساختار و فرایند بازی های خارجی
در این مورد می توان گفت که حتی همان هایی که مشابه بازی های خارجی هستند نیز خط داستان ضعیفی دارند و نظم یکپارچگی بین خط داستان، قهرمان و هدف نیز ضعیف است. از سوی دیگر، در زمینه های بازی های جمعی ورزشی مانند فوتبال یا بسکتبال نیز سطح جنبه های فنی مانند گرافیک، کیفیت به صورت قابل توجهی پایین است.