شبکه های اجتماعی اطلاعات بسیار زیادی را در اختیار کاربران قرار می دهند و جریان انتشار اطلاعات در چنین شبکه هایی بیشتر و سریع تر از رسانه های دیگر است. در برخی از برهه های زمانی، تمرکز و استفاده از اطلاعات منتشرشده توسط شبکه های اجتماعی بیشتر از همیشه بوده و توجه به اطلاعات منتشرشده از چنین مجرایی بیش از پیش دارای اهمیت است. به عنوان مثال زمان وقوع بلایا و فجایع طبیعی یکی از مهمترین بزنگاه های انتشار و اشاعه اطلاعات در شبکه های مجازی است.  شبکه های اجتماعی می توانند تا حدودی در تولید و اشاعه اطلاعات و آگاهی رسانی مردم از آنچه رخ داده است، نقش داشته باشند. گاهی پس از وقوع فاجعه رسانه های اجتماعی می توانند با بررسی علل وقوع و مشکل یابی و اطلاع رسانی در مورد واقعه از وقوع مجدد آن پیشگیری نمایند. شبکه های اجتماعی با معرفی انجمن ها، سازمان ها و مقامات ذی صلاحی که مسئولیت بررسی امور مرتبط با رویدادهای طبیعی را دارند و همچنین فراهم نمودن امکان برقراری ارتباط و پیوند میان مردم با چنین گروه هایی می توانند به مدیریت بحران پس از وقوع رویدادهای غیرمترقبه کمک نمایند. برای مثال پس از وقوع زلزله هایتی در سال ۲۰۱۰ مردم متن و عکس های زیادی از بقایای زلزله را در شبکه های اجتماعی به اشتراک گذاشتند، همین امر موجب شد تا طی ۴۴ ساعت صلیب سرخ بیش از ۸ میلیون دلار کمک برای مردم هایتی ارسال کند. در سال ۲۰۱۴ سیلی در مالزی به وقوع پیوست. تحقیقات نشان داد که افراد عادی بیشترین مشارکت را در کمک به قربانیان داشته اند و سازمان های وابسته تنها ۵ درصد در تولید محتوا و کمک رسانی مشارکت داشته اند. شبکه های اجتماعی شامل سه موجودیت افراد، آژانس های اضطراری و سازمان ها هستند اما مردم بیشترین نقش را در ارائه و اشاعه اطلاعات دارند. سازمان ها و آژانس های کمک رسانی با تکیه بر ارتباطات مردمی می توانند راهبردهایی را برای مقابله با فجایع دیگر پیش بینی نمایند.