پدر و مادر باید بدانند از آنجایی که تمایل پسران با دختران فرق می کند تربیت آنها همم در برخی مسائل تفاوت دارد. نباید فراموش کرد که پسران، رفتار با جنس مخالف را از مادر می آموزند و دختران از پدر یاد می گیرند. بنابراین اگر پدری طبیعت وجودی دختر خردسالش را نشناسد و آنطور که خودش می خواهد، با او رفتار کند، این مسأله بین پدر و دختر، فاصله می اندازد. دختران نیاز دارند کسی به صحبت هایشان گوش دهد نه اینکه بدون شنیدن احساس هایشان، از ابتدا راه حل ارائه شود. درباره پسران نیز مادران با مشکل مواجه می شوند زیرا پسران حتی اگر کوچک باشند اعتماد به نفس را در این می بینند که خودشان از عهده مشکل هایشان برآیند و نیاز به کمک بیش از حد یا ناز و نوازش ندارند. برای آن که در دوران نوجوانی دخترمان، به او نزدیک تر بمانیم، باید در کنار او و با او تغییر کنیم. این بدان معناست که روش های مقتدرانه را کنار بگذاریم و رفتاری دوستانه تر در قبال دخترانمان در پیش بگیریم درضمن، برای آنکه به دخترانمان نزدیک تر شویم، لازم است به آنان آزادی بیشتری بدهیم و مسؤولیت های جدیدی را به آنان واگذار نماییم. عشق پدر می تواند دختر را بسازد یا او را خرد کند. پدر، قهرمان روزهای کودکی فرزندش است و اغلب، دیواری است که دختر می تواند در دوران نوجوانی به او تکیه کند. به طور معمول، پدر به دخترش کمک می کند تا به استقبال خطر برود و دنیا را سیاحت کند. پدری که فرصت داشته باشد با دخترش راه برود؛ او را راهنمایی کند؛ دست نوازش بر سرش بکشد؛ به صحبت هایش گوش بدهد و به او احساس آرامش دهد، هدیه گران بهای زندگی را به او می دهد.
با رعایت نکته های زیر، یک پدر می تواند نقش اساسی در زندگی دختر خود بازی کند:
● به عنوان یک پدر تا حد امکان در فعالیت های دختر خود در مدرسه درگیر شوید. اگر این کار برای شما ممکن نیست، مطمئن شوید که همسرتان در این خصوص، رسیدگی های لازم را انجام می دهد.
● هر هفته، زمانی را برای دیدار با دوستان دخترتان بگذارید. وقتی پدری دوستان دخترش را از نزدیک بشناسد، به دخترش امکان می دهد تا بهتر بتواند درباره مسائلی که با دوستانش دارد، با او صحبت کند.
● دخترتان را تشویق کنید تا درباره رابطه هایی که با دوستانش دارد با شما حرف بزند.
● دخترتان را به فعالیت های معنوی و روحانی تشویق کنید. در بسیاری از مجلس های معنوی، دختر شما می تواند دوستان سالمی برای خود، پیدا کند.
