به تغییر رنگ بازگشت پذیر ماده که بر اثر اعمال جریان الکتریکی یا پتانسیل ایجاد می شود، عموما الکتروکرومیسم گفته می شود. به عنوان نمونه می توان به پنجره الکتروکرومیکی اشاره نمود که به صورت الکترونیکی، تیره و روشن می شود. ولتاژی کم، موجب تیره شده شیشه می شود و یا بالعکس کردن ولتاژ، شیشه روشن می شود. در نمونه مقابل با اعمال ولتاژ، شیشه تیره تر می شود. معکوس ساختن جهت ولتاژ، یون ها را از لایه الکتروکرومیک در جهت مخالف خارج می سازد (از طریق لایه هدایت کننده به سمت لایه ذخیره)، در نتیجه موجب روشن شدن شیشه می شود. این فرآیند به نسبت آهسته انجام می گیرد و به جریانی ثابت نیاز دارد. لایه های تشکیل دهنده اجزاء الکتروکرومیک می توانند نسبتا نازک باشند و از پیش به صورت آماده بین مصالح شیشه ای سنتی جای داده شوند. شرکت های بسیاری محصولاتی ساخته اند که این اجزاء را در سیستم هایی به کوچکی یک پنجره تا بزرگی دیوار نمای یک ساختمان جای داده اند. در کاربرد رایج، شفافیت و ته رنگ نسبی شیشه های الکتروکرومیک را می توان به صورت الکتریکی تنظیم نمود. با این وجود، باید به این نکته اشاره کرد که برای نگاه داشتن شیشه در وضعیت تاریک، باید ولتاژ را در پنجره ثابت نگاه داشت. این موضوع به دلایل زیادی یک نقطه ضعف به شمار می رود. امروزه در فروشگاه عرضه لباس، در اتاق های تعویض لباس از این نوع شیشه استفاده شده است. با این سیستم می توان میلیون ها دلار در گرمایش و سرمایش و نورپردازی فضاها صرفه جوی کرد. در حال حاضر پنجره های هوشمد در برخی ساختمان ها به کار گرفته می شوند. این پنجره ها مصرف انرژی را کاهش می دهند. یکی از موارد مصرف این پنجره ها در موزه ها است؛ جایی که ورود بیش از حد نور خورشید می تواند موجب آسیب دیدن اشیاء قیمتی شود.