مشکلات خواب در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی یک چالش قابل توجه برای والدین و معلمان است و علائم بیماری را در طول روز افزایش می دهد. مشکلات خواب این کودکان سبب افزایش شدت علائم بیماری، کاهش کیفیت زندگی و عملکرد روزانه کودک و کاهش حافظه و اختلال در تمرکز فکری می شود؛ در نتیجه اثرات ناگوار و جبران ناپذیری بر وضعیت تحصیلی کودک و ارتباط وی با والدین و سایر همسالان بر جا می گذارد. همچنین خواب با کیفیت پایین و ناکافی منجر به خواب آلودگی در طول روز و بی نظمی خلق و رفتار می شود و بر عملکرد شناختی- عصبی کودکان تاثیر می گذارد. از طرفی، زمانی که کودکان کمتر از حد معمول می خوابند، والدین نیز به همراه کودک، بیدار بوده و در نتیجه، تاثیر مشکلات خواب کودکان بر خواب والدین منجر به خستگی روزانه والدین، اختلالات خلقی و کاهش کارایی والدگری می شود. همچنین به دلیل فراوانی مشکلات رفتاری این کودکان، والدین آنها تنش والدگری بیشتری را نسبت به والدین کودکان عادی تحمل می کنند و خصوصاً مادران دارای کودکان مبتلا؛ دارای افسردگی، اضطراب و استرس بیشتری نسبت به مادران دارای کودکان سالم هستند. بنابراین شناسایی و پیشگیری مشکلات خواب و عوارض ناشی از آن بسیار حائز اهمیت است. مشکلات خواب این کودکان شامل؛ تاخیر در شروع خواب، بیداری در طول خواب، بی قراری، شب ادراری، خروپف شبانه، کابوس شبانه، دندان قروچه، خواب آلودگی در طول روز می باشد. به نظر می رسد با توجه به اینکه این کودکان از داروهای محرک از جمله ریتالین استفاده می کنند و یکی از عوارض این داروها بی خوابی است، وجود مشکلات خواب در برخی از کودکان که دچار عارضه این داروها می شوند، تا حدی قابل توجیه باشد. بعلاوه کمبود آگاهی والدین از برخورد مناسب با مشکلات این کودکان و گاهی عدم مقاومت در برابر خواسته های کودک از جمله دیرخوابیدن هم باعث افزایش مشکلات این کودکان می گردد.