آموزه های نقلی اسلام (اعم از آیات و روایات) حاوی ظرفیت قابل توجهی برای کاربست در دانش معماری و زیرشاخه های آن است که تاکنون در مجامع علمی بخش قابل توجهی از این ظرفیت برای پاسخ گویی به مسائل دانش معماری به طور شایسته مورد تدقیق قرار نگرفته است. دکتر رئیسی استادیار معماری دانشگاه قم بیان می دارد که یکی از این مسائل، عدم تناسب برخی مؤلفه های طراحی اتاق خواب با عملکرد اصلی این اتاق ( به عنوان بستر کالبدی استراحت و خواب) در برخی آثار و مصادیق معماری معاصر است. ایشان اصول  کلان طراحی اتاق خواب را در چهار عنوان اصلی موقعیت، هندسه، نور و رنگ مطابق آموزه های اسلامی مورد بررسی قرار داده اند. 
موقعیت اتاق خواب: اولین مرحله در طراحی هر فضا، تعیین موقعیت آن فضا است و پس از آن است که می توان به سایر موارد نظیر فرم و رنگ  ِو غیره پرداخت. لذا مکان یابی را بایستی اولین مؤلفه کلان طراحی دانست. مطابق آیات و روایات اتاق خواب بایستی ساتر امور خصوصی  فرد باشد تا بتواند آسایش و راحتی وی را تامین نماید. لذا نباید رو به معابر عمومی  مکان یابی شود و همچنین نباید موقعیت آن مجاور فضاهای عمومی تر منزل نظیر ورودی و پذیرائی باشد.
هندسه اتاق خواب: اولا بایستی از هندسه و کالبد کاملا بسته برای طراحی اتاق خواب استفاده شود زیرا هندسه و فرم های باز یا نیمه باز، میزان پوشش و ستر اتاق خواب را تضعیف می نماید که این موضوع با الزامات خواب و استراحت مطلوب در تقابل است. ثانیا بایستی برای این اتاق از فرم ها و هندسه های پویا ( نظیر هندسه های سیال و مدور و غیره ) اجتناب شود.
نورگیری اتاق خواب: نورگیری در اتاق خواب به عنوان مکان استراحت و خواب آسوده، بایستی به نحوی باشد که در کل طول روز، امکان بهره مندی از نور طبیعی فراهم باشد. ثانیا این نور نباید به طور مستقیم فرد را تحت الشعاع قرار دهد. زیرا آسودگی خواب وی را مختل می سازد که از این موضوع، لزوم وسعت اتاق خواب استنباط می شود.
رنگ اتاق خواب: رنگ های متناسب با اتاق خواب بر اساس الزمات اصلی عملکرد غالب این اتاق (استراحت و خواب) سبز، آبی، زرد و سفید است. 
http:‎//www.sid.ir/FileServer/JF/۱۱۰۰۱۰۱۳۹۵۱۲۰۸