اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی مجموعه علائمی است، با محدودیت میدان توجه که با سطح رشد فرد ناهماهنگ بوده و به ضعف تمرکز، رفتار ناگهانی و بیش فعالی منجر می شود. سن شروع این اختلال را پیش از ۵ یا ۷ سالگی تعیین کرده اند. بیش فعالی برای بسیاری از دانش آموزان مشکلات قابل توجهی را بر عملکرد تحصیلی، شناختی، اجتماعی، هیجانی و سپس در بزرگسالی بر عملکرد شغلی و خانوادگی آنها ایجاد می کند. یکی از مشکلات اصلی این کودکان که مانع یادگیری آنها در سالهای اولیه در مراکز پیش دبستانی است مشکل توجه می باشد. توجه دیداری و شنیداری از جمله توانایی هایی هستند که کودکان در آینده برای یادگیری های مدرسه ای به آنها نیازمندند. به عبارت دیگر، توجه دیداری و شنیداری مجموعه ای از توانایی های عالی شناختی است که در فعالیت های روزانه و تکالیف یادگیری و مدرسه ای به کودکان کمک می کند. مشکلات توجه کودکان با اختلال نارسایی توجه و بیش فعالی در فعالیت های دیداری و شنیداری و اموری که به تلاش ذهنی نیاز دارند مشاهده می شود. این کودکان هنگام تماشای تلویزیون، بازی های ویدئویی یا شرکت در فعالیتهایی که به آنها علاقه دارند یا از عهده آنها بر می آیند هیچ تفاوتی با کودکان دیگر ندارند زیرا این فعالیت ها به تلاش ذهنی زیادی احتیاج ندارد. تمایز رفتاری این کودکان با همسالان در کارهایی که نیاز به تمرکز و توجه بیشتری دارند، نظیر تکالیف مدرسه، بروز می کند. بنابراین با توجه به موزون بودن و شاد بودن ورزش ایروبیک و جذب شدن کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی می توان در کنار سایر درمانهای پزشکی و غیرپزشکی از برنامه آموزش ایروبیک استفاده نمود. پیشنهاد می شود در محیطهای اموزشی در کنار سایر شیوه های افزایش توجه از ورزش ایروبیک و حرکات موزون برای تقویت توجه دیداری و شنیداری در کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی استفاده شود. زیرا حرکات ریتمیک باعث می گردد هم حس شنوایی و بینایی و هم حافظه فعال کودکان درگیر شود.