موضوعي که در چند سال اخير مورد توجه روان شناسان ورزشي، مربيان، سرپرستان و ورزشکاران قرا گرفته است مهارتهاي رواني يا ذهني است. اهميت اين موضوع به خاطر اثبات تاثير يادگيري آن در بهبود عملکرد قهرمانان و نخبگان ورزشي در سالهاي اخير بوده است. وجود کلمه مهارت در اين واژه نشان دهنده اکتسابي بودن مهارتهاي رواني است، در نتيجه روان شناسان ورزشي و مربيان مي توانند با اختصاص ساعاتي از تمرين، تسلط بر اين گونه مهارتها را به ورزشکاران بياموزند و از اين طريق به بهبود عملکرد آنها کمک کنند. علاوه بر متغير مهارتهاي رواني،‌ هوش هيجاني نيز يک متغير شخصيتي است که در ادبيات روان شناسي جديد به واسطه استنباطهاي مختلف، خود را به شکل هاي گوناگون نشان مي دهد. هوش هيجاني به طور روز افزوني به توسعه و رشد فردي و اجتماعي افراد بستگي دارد و راه جديدي براي درک، شناخت و ارزيابي رفتار، روش مديريت، نگرشها،‌ مهارتهاي بين فردي، توان و انرژي افراد فراهم مي آورد. هوش هيجاني نوع ديگري از هوش است. اين هوش مشتمل بر شناخت احساسات خويش و استفاده از آن براي اتخاذ تصميم هاي مناسب در زندگي است. توانايي اداره مطلوب خلق و خوي و وضع رواني و کنترل تکانشها است. عاملي است که به هنگام شکست، مهارت اجتماعي يعني خوب تا کردن با مردم و کنترل هيجانات خويش در رابطه با ديگران و توانايي تشويق و هدايت آنان است. معمولاً‌ هيجان از پنج احساس اصلي شادي، غم، خشم، ترس و شرم مشتق مي شود. در تنظيم هيجان ها،‌ آن چه بيشتر از همه اهيمت دارد، اين است که بتوانيم هيجانهاي بالقوه خطرناک و مخرب را کنترل کنيم. تجارب هيجاني زندگي روزمره،‌ در سلامت روانشناختي، فرايندهاي انگيزشي، پاسخ دهي مناسب در برابر حوادث استرس زا نقش محوري داشته، و بر کنشهاي مختلف افراد تاثير مي گذارد. پژوهشگران روان شناسي ورزشي نشان دادند، هر چه ورزشکار در درک، شناسايي،‌ تنظيم و ابراز دقيق هيجانات توانمندتر باشد عادات فکري در اختيار خواهد داشت که موجب مي گردد فردي کارآمدتر باشد. همچنين مربيان و بازيکنان از طريق بهبود مهارت هوش هيجاني در ورزشکاران مي توانند محيط  ورزشي پربازدهي ايجاد نمايند. تحقيقات نشان داده است، بازيکناني که ميانگين نمرات هوش هيجاني بالاتري نسبت به سايرين داشتند در روابط بين فردي، مديريت استرس، خودآگاهي، مديريت هيجان و تحمل استرس نيز نمرات بالاتري داشتند.