با حرفه ای شدن ورزش فوتبال و افزایش هیجانات ناشی از مسابقات آن، به تدریج بر تعداد تماشگران این رشته ورزشی افزوده شده است، به طوری که در برخی مسابقات جمعیت حاضر در استادیوم ها به بیش از ۱۰۰ هزار نفر هم می رسد. با گذر زمان و با رواج تب فوتبال در جوامع مختلف، حساسیت های کاذبی نسبت به این رشته ورزشی شکل گرفته، به طوری که به بروز برخی نابهنجاری و کج رفتاری ها در دو گروه ورزشکاران و تماشاگران انجامیده است. اعمالی همچون دوپینگ، شرط بندی، تبانی، و خشونت از مهمترین انواع کج رفتاری  و نابهنجاری هایی است که طی سالیان گذشته تا به امروز در میادین ورزشی رخ داده است. در مجموع می توان گفت اوباشگری به تمامی رفتارهای پرخاشگرانه و خشونت آمیز هوادارن فوتبال اطلاق می شود که قبل و بعد از مسابقات، در داخل و بیرون استادیوم و به صورت جمعی و گروهی بروز می یابد. این رفتارها به صورت خودجوش و خودانگیخته یا در برخی موارد از پیش برنامه ریزی  شده اند. از عوامل بروز اوباشگری در ورزش فوتبال می توان به اشتباهات داوری، تحریکات بازیکنان  مربیان، عدم دستیابی باشگاه مرد علاقه به نتیجه مطلوب و عدم رضایت از امکانات رفاهی ورزشگاه عنوان کرد.
راهکارهایی برای کاهش آشوبگری در فوتبال: اصلاح ساختار مطبوعات ورزشی، ارتقای کیفی برنامه های صدا و سیما، بهبود امکانات رفاهی استادیوم، برگزاری جشن ها و مراسم شادی در استادیوم ها ، حضور بانوان و خانواده ها در استادیوم، ملزم کردن باشگاه ها به فعالیت های فرهنگی، نظم دهی و ساختاریابی تماشاگران در قالب انجمن هوادار، آموزش به داوران، مربیان و بازیکنان برای مقابله با خشونت احتمالی، تفکیک جایگاه هوادارن، استفاده از دوربین های مداربسته، جریمه و تنبیه افراد خاطی، تشکیل پلیس ورزش، آموزش لیدرها، پذیرش جمعیتی کمتر از ظرفیت استادیوم، ساماندهی ارائه بلیط، اسکورت تماشگران توسط نیروی انتظامی در هنگام خروج، حل مشکل ترافیک شهری خیابانهای منتهی به ورزشگاه در زمیان برگزاری مسابقات، مدیریت برگزاری مسابقات، جدا کردن مسیرهای خروجی تماشاگران رقیب.