تحقیقات نشان داده است که خلاقیت در ارتباط با عناصر طبیعی افزایش می یابد. از طرفی محیط طبیعی، فرصتهایی را برای کشف و بازی کودکان فراهم می کند که در جهت رشد همه جانبه آنها مناسب باشد. بنابراین، محیط بازی کودکان می بایست به گونه ای طراحی گردد که کودک در کنار طبیعت باشد و عناصر طبیعی به عنوان عاملی برای کشف بازی توسط کودک باشند. طراحی فضای سبز، وجود برکه، علفزارها و درختان و گلها و استفاده از مصالح طبیعی در کف، سقف و جداره ها از جمله مواردی است که می بایست در طراحی به آنها توجه شود. در حقیقت، ترکیب فضاهای معماری و طبیعت، این شرایط را فراهم می کند و انگیزه کودک را برای بازی و بودن در محیط بیشتر می کند. به نظر می رسد که در محیط بازی کودک ضمن حفظ حریم، فضایی جهت حضور حیوانات، پرندگان و آبزیان و فضایی برای مشاهده کردن و غذا دادن به آنها طراحی شود. در طراحی این فضاها می بایست به مسائل فرهنگی و ایمنی نیز توجه شود. مطالعات نشان داده است که حضور گیاهان بر کار خلاق، تاثیر مثبت دارد و هم چنین چشم انداز طبیعی با پتانسیل خلاقیت در ارتباط مستقیم است. چشم انداز طبیعی از یک پنجره، یک روش دستیابی در معرض قرار گرفتن محیط طبیعی است در حالی که هنوز در محیط فیزیکی داخلی حضور داریم. در طراحی محیط بازی کودک نیز می بایست به دید و منظر توجه شود. طراحی فرم پنجره، ارتفاع مناسب پنجره و منظره ای که در پشت آن وجود دارد، ارتباط بصری بین فضاها (شفافیت) و حتی طراحی دید و منظر در فضای باز از جمله موارد ضروری در طراحی فضای بازی کودک است. یکی از راهکارهای طراحی برای استفاده از چشم اندازها، بردن کودک به ارتفاع است که علاوه بر این، در ارتفاع بودن را نیز تجربه کند (تجربه دیداری). مبلمان در جهت ارتقاء تعامل اجتماعی و یکی از عوامل پرورش دهنده خلاقیت است. محیط بازی می بایست دارای یک طرح بندی فیزیکی مناسب باشد و به گونه ای طراحی گردد که دارای مبلمان سبک باشد تا کودک به دلخواه خود بتواند محیط را آرایش کند. حتی مبلمان می بایست به گونه ای باشد تا هم برای بازی های فردی و هم بازی های گروهی قابل استفاده باشد. می توان از کارهای هنری کودکان برای آرایش و طراحی مبلمان محیط بازی استفاده کرد؛ نه تنها باعث می شود که کودکان نسبت به محیط حس تعلق داشته باشند، بلکه باعث آشنا شدن کودک با کارهای دیگر می شود و تعاملات اجتماعی کودکان بالا می رود و این مسأله در پرورش خلاقیت کودکان مؤثر است. طبق تحقیقات انجام شده، کودکان نیازهای متنوعی دارند و خلاقیت در محیطی که فاقد آزادی و تحرک باشد به وجود نمی آید. بنابراین محیط بازی کودک می بایست به گونه ای باشد که شرایط را برای انجام انواع بازی برای کودک فراهم کند. محیط خلوت و اجتماعی مشارکت در کار گروهی نقش بسیار مهمی در ایجاد ایده های خلاقانه ایفا می کند. مهم است که در محیط بازی کودک، فرصتها و مکان هایی ایجاد کرد تا در آن کودک به سادگی بتواند باشد و هم چنین به کودک حق انتخاب دهد تا در صورت تمایل بتواند به تنهایی بازی کند و یا در بازی های گروهی شرکت نماید. می توان کنج ها، پناهگاه ها و پلکان را به گونه ای طراحی کرد که کودکان از آنها در جهت خلوت کردن استفاده کنند. این نوع فضاها باعث میشود کودک بتواند تنهایی بازی کند و یا اگر خواست به گروه بپیوندد. شواهد منطقی در مطالعات متعددی وجود دارد که کودکان مشغول به بازی در فضای باز می توانند خلاقیت خود را پرورش دهند.  تحقیقات نشان داده است که در فضای داخل، بازی تمایل به صورت فردی دارد، در حالی که در فضای خارج، بازی ها به احتمال زیاد شامل همکاری هستند. در محیط بازی کودک نیز باید تنوع فضایی در نظر گرفته شود و یکی از راهکارهای طراحی برای فراهم آوردن شرایط مختلف در محیط بازی، انعطاف پذیری و تداوم فضای باز و بسته می باشد تا کودک انتخاب های زیادی داشته باشد. همچنین فضای نیمه باز، واسطه ای بین فضای باز و بسته می باشد که در تنوع فضایی، کمک شایانی می کند. برای فراهم آوردن شرایط در جهت تجربه های دیداری کودک، یکی از راهکارهای طراحی، وجود جزئیات بصری یا محیط بصری جالب میباشد. جزئیات بصری در تحریک کنجکاوی مؤثر است و می بایست به گونه ای باشد که کودک توسط آنها بازی را کشف کند. به عبارت دیگر، جزئیات بصری، یکی از عوامل ارتقاء دهنده خلاقیت نیز است. هم چنین جزئیات بصری می تواند نقش آموزشی برای کودک داشته باشد. می بایست در طراحی محیط بازی کودک به جزئیات بصری (تزیینات) توجه شود که شامل تزیینات روی جداره ها (دیوارهایی جهت نقاشی روی آن، نصب نقاشی کودک روی دیوار، شیشه های رنگی، نوررنگی و...)، تزیینات روی کف و تزیینات روی سقف (طراحی آویزها، عناصر سازهای نمایان و...) است. یکی از جزئیات بصری جالب، نمایش کار کودکان در فضای بازی است. تزیینات محیط نباید آنقدر زیاد باشد که کودک را دچار آشفتگی کند و از طرفی نباید محیط ساده باشد که باعث کسلی کودک گردد و انگیزه کودک را برای ماندن در محیط بازی کاهش دهد. هر اندازه محیط بازی کودک از نظر منابع اطلاعاتی غنی تر باشد، انگیزه بیشتر از قوه به فعل در می آید. می توان برای احساس آزادی در کودکان و هم چنین کنترل کردن آنها، در محدوده های مشخص برای کودکان آزادی ایجاد کرد. از این رو باید شرایطی را برای کودکان فراهم نمود تا با آغوش باز به استقبال تغییر بروند و از وقایع و شرایط گوناگون به عنوان فرصتی برای جهت دهی تازه و افزایش ویژگی انعطاف پذیری در خود بهره گیرند؛ منظور از انعطاف پذیری، انعطاف پذیری در رفتار، افکار و محیط است.