امروزه کسی نمی تواند نقش محیط و تاثیرات آن را در رفتار کودکان نادیده بگیرد. در این میان شرایط بیماری و قرار گرفتن در محیط ناآشنای بیمارستان می تواند سبب بروز استرس به عنوان اختلال رفتاری بسیار رایج کودک در دوران مذکور گردد. بازی درمانی یک روش درمانی تکامل یافته جهت پیشگیری و یا در صورت وجود مشکل آنها را حل می کند. در محیطی مانند بیمارستان، بازی به کاهش اضطراب و همچنین به سازگاری با روند پذیرش بیماری و محیط بیمارستان کمک می کند. تغییر از مکان آرام و قابل تشخیص خانه به یک فضای شلوغ و بزرگ می تواند سبب ترس و اضطراب کودک گردد. بازی می تواند در این سطح درک و تفسیر کودکان از زبان بیمارستانی، مناظر و به منظور تشویق به بازی، در بخش های متفاوت می توان یک محدوده بازی با انواع اسباب بازی ها، صنایع دستی، کتاب و سایر فعالیتهای مربوط به هر گروه سنی را ایجاد نمود. اتاق های خواب نیز می توانند با افزایش تجربه بازی با وسایل در جذب دوستان و خواهران و برادارن برای ملاقات بیماران در بیمارستان تاثیر داشته باشند. در واقع بازی درمانی پزشکی فعالیتی است که در آن کودک با ابتکار پروسه درمان را قبل از آغاز درمان بر روی خود بر روی عروسک انجام می دهد و این روند می تواند به میزان بسیاری در کاستن ترس و اضطراب کودک موثر واقع شود.