در طب سنت ايران، ورزش عامل مهمي براي حفظ سلامتي به شمار مي رود و براي آن اثرات زيادي ذکر شده است. به نظر برخي از حکما چون ابن سينا، عامل ورزش در حفظ سلامتي، بر کليه عوامل حتي تغذيه، تقدم دارد و براي اينکه از فعاليتهاي بدني بيشترين فايده نصيب افراد شود، ورزشهاي متناسب با هر فرد پيشنهاد شده است. در واقع ورزشها را در گروهاي مختلف قرار داده و معتقدند هر گروه، اثرات ويژه اي را اعمال مي کند. فوايد ورزش در مواردي چون تقويت اعضا از طريق برافروختن حرارت غريزي و دفع فضولات زايد به وسيله بدن، بروز مي کند. حرارت غريزي،‌ حرارتي است که تقويت و حفاظت بدن توسط آن صورت مي گيرد و افعالي که طبيعت براي بقاي بدن به اجبار بايد انجام دهد، بدون آن کامل نمي شود. براي اينکه ورزش بيشترين سود را به فرد برساند،‌ بايد بتوان ورزش مناسب را به او پيشنهاد کرد. زيرا چنانچه نوع ورزشي که انتخاب مي شود، با شرايط بدني فرد متناسب نباشد، نه تنها از آن سودي عايد نمي شود،‌ بلکه زيان آور هم هست؛ همچون ورزشهاي قوي که در بدنهاي ضعيف مانند بدن کودکان، باعث تشديد ضعف خواهد شد. حرکات از نظر کيفيت به سه دسته تقسيم مي شوند: قوي (شديد)،‌ ضعيف و معتدل.
حرکات قوي (شديد): اين حرکات،‌ بدن را گرم و خشک و محکم کرده،‌ باعث نيرومندي بدن مي شوند. اين حرکات منجر به تنفس عظيم و متواتر و خروج مقدار فراواني عرق از بدن مي شوند. افراط در اين ورزشها منجر به لاغري مي شود.
حرکات ضعيف: حرکات ضعيف حرکاتي است که بدن را گرم مي کند ولي باعث خشکي نمي شود. اين حرارت اندک، غيرمحسوس است و اکثرا نه نفع مي رساند نه ضرر. همانند پياده روي آرام يا سواري بدون تاختن.
حرکات معتدله در ضعف و قوت: حرکاتي است که باعث گرمي و خشکي و محکم شدن بدن در حد اعتدال مي شود و حدش آن است که تنفس کم کم عميق و سريع مي شود و عرق،‌ شروع به خروج از بدن مي کند و پوست اندکي گرم و سرخ مي شود.
طبقه بندي ورزشها براساس اعضاي بدن:
- ورزشهاي عام بدن: ورزشي که در آن همه اعضاي بدن حرکت دارند، ورزش عام است. اين قبيل ورزشها موجب تحريک جميع اعضا و بدن شده، اثراتش به همه بدن مي رسد. پياده روي و کُشتي از جمله ورزشهاي عام است.
- ورزشهاي اختصاصي اعضاء: به ورزشهايي که در آن برخي از اعضا نسبت به برخي ديگر حرکت دارند،‌ ورزش خاص گفته مي شود. هدف از اين ورزشها،‌ قوي کردن برخي اعضاست. همانند ورزش دست: بافتن و ورزش مغز: تفکر