کمردرد صرفاً به افراد غیرفعال و غیرورزشکار محدود نمی شود، بلکه در بین ورزشکاران و افراد فعال از نظر بدنی نیز این عارضه به کرات دیده می شود. در ورزش های گوناگون، ستون فقرات ممکن است تحت تاثیر فشار بیش از حد، پیچش ها و چرخش ها قرار گیرد که در این صورت حتی قوی ترین ستون فقرات نیز ممکن است تحت تاثیر قرارگیرند و سبب ایجاد درد در ناحیه پایین کمری آنها گردد. در ورزشهای که همراه با دویدن است، میزان کمردرد کمتر است ولی در ورزش های استقامتی، قایقرانی، ژیمناستیک، گلف، فوتبال، تنیس و کشتی نسبت کمردرد بیشتر است. تحقیقات نشان داده است که بین ۳۰ تا ۷۰ درصد دوچرخ سواران دچار کمردرد می شوند. در زمینه عوامل تاثیرگذار بر کمردرد دوچرخه سواران احتمالات زیادی مطرح است. ارتفاع فرمان، فاصله بین زین و فرمان، نوع دوچرخه (مسابقه ای، کوهستان، یا معمولی)، اندازه فریم دوچرخه، نوع و ارتفاع زین، ویژگی های آنتروپومتریکی و مورفولوژیکی افراد از جمله علل تاثیرگذار بر درد ناحیه کمری دوچرخه سواران می باشند. بیشتر موارد ذکر شده تاثیر خود را طریق اعمال نیروی کششی بر روی عضلات یا اعمال نیروی فشاری بر روی مهره ها و دیسک های بین مهره ای بروز می دهند. عارضه کمردرد در محدوده آناتومیکی بین لگن و ستون فقرات می تواند ناشی از نیروی کششی اعمال شده بر روی لیگامنت های طولی در ناحیه کمری باشد، بویژه وقتی که دوچرخه سوار در حالت فلکشن تنه بر روی زین بنشیند و وزن و سنگینی بالاتنه خود را بر روی فرمان دوچرخه انداخته باشد. از دیگر عوامل احتمالی عارضه کمردرد در بین دوچرخه سواران، می توان به عضلات راست کننده ستون فقرات اشاره کرد. این عضلات در طول دوچرخه سواری با ستون فقرات خمیده به جلو(فلکشن) در حالت انقباض ایزومتریک می باشند. ادامه این نوع انقباض عضلانی سبب بروز اختلال در جریان خون عضلات درگیر می شود و این عامل سبب بروز کاهش اکسیژن در عضلات و کاهش پتاسیم بین سلولی در نواحی درگیر می شود. در نتیجه دردی که ممکن است ناشی از کم خونی (کاهش جریان خون) و حتی گرفتگی عضلانی در ناحیه درگیر باشد، اتفاق خواهد افتاد و این مساله درباره دوچرخه سوارانی که از دوچرخه های مسابقه ای برای مدت طولانی استفاده می کنند، بیشتر صدق می کند. برخی محققان افزایش بار ناشی از سنگینی وزن بالاتنه و سر و گردن را بر عضلات پشت عامل ایجاد کمردرد دردوچرخه سواران می دانند. به عقیده این گروه سنگینی و فشار ناشی از اعضای مذکور در حین استفاده دوچرخه های با فرمان پایین (مسابقه ای) تا سه برابر بیشتر از موقعی است که فرد از دوچرخه با فرمان بالا یا دوچرخه معمولی استفاده می کند. صرفنظر از آن دسته از دوچرخه سوارانی که این ورزش را به صورت حرفه ای دنبال می کنند و بیشتر به فکر سرعت و کاهش زمان رکورد خویش اند؛ اطلاعات ارائه شده در این مقاله می تواند زنگ خطری باشد برای آن گروه از افرادی که گمان می کنند دوچرخه سواری دارای تمام ویژگی های مثبت سایر ورزش هاست. از این رو به این قشر از افراد توصیه می شود که برای پیشگیری از کمردرد، بهتر است از دوچرخه های مسابقه ای استفاده نکنند.