
در بین گروههای مختلف آسیب پذیر در محیط ترافیک، کودکان بیشتر به جهت عدم آموزش آسیب می بینند. از آنجا که کودکان کم تجربه، بازیگوش و عجول هستند، قادر به تخمین زدن سرعت یا فاصله وسایل نقلیه نبوده و به خطرات آنها آشنا نیستند. این مشکل حتی تا سن ۱۵ سالگی نیز کودکان را تهدید می کند، به گونه ای که هر ساله تعدادی از همین کودکان در تصادفات کشته و زخمی می شوند. آموزش و کمک والدین موجب می شود که فرزندان آنها از قربانیان این حوادث نباشند. کودکان به سه شکل در ترافیک حضور می یابند؛ ۱- عابر پیاده که بیشترین نقش کودک در ترافیک محسوب می شود؛ ۲- سرنشین وسایل نقلیه؛ ۳- دوچرخه سوار. کارشناسان معتقدند جثه کوچک کودکان، دویدن ناگهانی، عدم توانایی در تشخیص فاصله و سرعت خودرو، بی توجهی والدین، رانندگی با سرعت غیرمجاز، نبستن کمربند ایمنی، موتورسواری و دوچرخه سواری بدون استفاده از لوازم ایمنی و کم توجهی رانندگان به دانش آموزان رهگذر و ویژگیهای رفتاری کودک مانند بازیگوشی و حواس پرتی از دلایل شایع در بروز تصادف های کودکان و دانش آموزان با خودروهاست. کودکان به دلیل اینکه از استخوان بندی و سر و گردن محکمی برخوردار نیستند، بیشترین آسیب را در تصادفهای رانندگی می بینند. وجود گونه های مختلف گیاهی و خودروهای پارک شده در کنار خیابانها و استفاده کودکان از آنها به عنوان محل بازی، ناتوانی در تمرکز به دو موضوع در لحظه واحد و محدودیت زاویه دید آنها، در آغوش گرفتن یا نشاندن کودکان در صندلی جلو و پشت فرمان و سوار کردن کودکان بر ترک موتور از عمده ترین دلایل وقوع حوادث رانندگی کودکان است. بسیاری از کودکان دبستانی، علایم ترافیکی را به خوبی نمی شناسند و نمی توانند حرکت رانندگان را پیش بینی کنند. اطلاعات کودکان از حادثه، تصادف، مجروحیت و مرگ بسیار کم است. آنان حتی اگر آموزش های لازم را دیده باشند، به توصیه های والدین و علایم ایمنی در خیابان ها توجه نمی کنند. فکر کودکان محدود است و نمی توانند در یک لحظه به چند چیز فکر کنند. ممکن است یک کودک بداند که چه زمانی برای عبور از عرض خیابان امن و مطمئن است، اما یک تغییر ناگهانی شرایط ترافیک باعث گیج شدن او می شود و ممکن است در تشخیص جهت صدای خودروهایی که به سمت او می آیند، دچار مشکل شود. آموزش مقررات راهنمایی در کودکی باعث می شود کودکان در عبور و مرور و استفاده از وسایل نفلیه اطمینان خاطر داشته باشند و بدون ترس و اضطراب در جامعه تردد کنند.