هماهنگی در پرورش خلاقیت بین والدین و مربیان امری ضروری است و والدین می توانند در پویاسازی اندیشه فرزندان خلاق خود طی مراحل زیر ایفای نقش کنند:
۱- آموزش مهارتهای حسی و پرورشی زیباشناسی حواس
۲- غنی نمودن محیط زندگی آنان از طریق محرکهای شنیداری، دیداری، بویایی و چشایی
۳- آماده سازی ذهنی و آموزش های مهارتهای ذهنی و روانی
۴- ایجاد تعامل در فضای تحریکی عینی و ذهنی
۵- شناسایی وضعیت کمون و نهفتگی خلاقیت کودکان
۶- همراه بود با فرزندان در مرحله روشن سازی و فراهم نمودن عوامل تسهیل کننده روشن سازی
۷- پرورش نواندیشی، نوآوری، خلاقیت به عنوان سه مرحله متوالی
۸- ارزشیابی و تحلیل ابعاد خلاقیت و نوآوری
۹- بازبینی یا تجدید نظر
۱۰- بارش و غنی سازی مشوق های محیطی
از طرفی معلم به عنوان ایجاد کننده شرایط و تسهیل کننده یادگیری دانش آموزان می تواند از طریق نوگرایی، انعطاف پذری، عدم تحمیل دانش آموزان به حفظ و انباشت ذهنی، شوخ طبعی، پرهیز از راهبردها و روشهای قالبی آموزش، زمینه سازی برای ابراز وجود شاگردان و افزایش اعتماد به نفس در آنان، تحریک حس کنجکاوی فراگیران و بالاخره توام ساختن آموزش با پژوهش به آموزش خلاق و پرورش خلاقیت در کودکان و نوجوانان بپردازد. بنابراین، با ترتیب و تدارک مناسبی از ساختارهای فیزیکی کلاس، آموزش و یادگیری و ساختارشناختی و فکری، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان، می توان موجبات رشد و پرورش خلاقیت و آفرینندگی شاگردان را فراهم ساخت. برای دستیابی به چنین هدفی، از سویی باید به آزاداندیشی، سعه صدر، تفکر انتقادی و تشویق پرسشها و ارائه راه حل های غیرمعمول، یادگیری اکتشافی، تحرک و پویایی، حساسیت به محرکهای محیطی و .... ارزش داده شود و از سوی دیگر، از اصرار بر همنوایی، رفتارهای سلطه جویانه، تمسخر، اهمیت بیش از حد بر ارزشیابی و موفقیت در آن و تشویق همگرایی پرهیزشود.