استفاده از بازیها در کلاس در به منظور تسهیل یادگیری، سالها میان معلمین متداول بوده است. در شرایط بازی کودکان می توانند مسایل ریاضی را خودشان انجام دهند، اختراع کنند، تجربه نمایند، با هدف مشخص بنویسند و نقش بزرگسالان را ایفا کنند.
بازی ستاره: بازی ستاره، نه تنها در آموزش ریاضی می تواند تاثیرگذار باشد بلکه، در قدرت تصمیم گیری و انتخاب کودکان تمرکز و تقویت دقت دیداری و انتقال اعمال محاسباتی از شمارش انگشتی و عملیات قلم کاغذی به عملیات ذهنی، موثر است. این بازی، نوعی بازی دو نفره است که از یک صفحه، سه عدد تاس (دو تاس سفید و یک تاس مشکی) و دو عدد مهره و یکصد و یازده عدد کارت امتیاز تشکیل می شود. ۸۱ عدد از این کارتها برای کلاس های سوم به منظور آموزش ضرب و ۳۰ عدد آنها به منظور دادن امتیاز و جذاب تر شدن بازی طراحی شده است. صفحه بازی، دو ستاره متقاطع را نشان می دهد که در هر ستاره از منفی ۱۰ تا عدد ۱۰۰ نوشته شده است. عدد ۱ نقطه شروع بازی است. اعداد، روی خانه هایی به شکل دایره نوشته شده اند که این دایره ها اضلاع یا همان بالهای ستاره ها را تشکیل می دهد و در روی هر ضلع ستاره، ۱۰ خانه دیده می شود. رنگ دایره های هر ضلع با ضلع بعدی تفاوت دارد و ترتیب آن از رنگ سفید، شروع می شود و سپس هفت رنگ رنگین کمان به ترتیب پشت سرهم قرار می گیرد و در انتها نیز، رنگهای قهوه ای و مشکی قرار دارند. ستاره ها در ۱۰ نقطه، همدیگر را قطع می کنند که این نقاط نیز، با علامت ستاره مشخص شده اند و فردی که در این ستاره ها قرار گیرد، طبق قوانین بازی مشمول تنبیه ها یا امتیازهایی خواهد شد. فلسفه وجود سه عدد تاس نیز، به این صورت است که در سطح اول ( برای دانش آموزانی که هنوز ضرب را فرا نگرفته اند) اعداد تاس های سفید با هم جمع می شود و عدد تاس مشکی از حاصل جمع آنها منها می گردد اما، برای پایه های سوم، سطح بازی فرق می کند زیرا، اولاً ۳۰ کارت مربوط به کلاسهای اول و دوم کنار می رود و ۸۱ کارت ضریب دار وارد بازی می شوند و دیگر این که در سطح سوم، تاس های سفید با هم جمع می شوند و تاس مشکی در آنها ضرب می گردد، لذا ممکن است از ۳*۱ شروع شود و نهایتا تا ۶*۱۱ یعنی آستانه ضرب دو رقمی ادامه یابد.