تربیت صحیح فرزندان و تلاش برای ایجاد آینده ای روشن برای آنان از آرمان های هر پدر و مادری است. ولی رشد و توسعه اجتماعی و نیاز روز افزون به نیروی انسانی سببب شده که مسئله اشتغال زنان در خارج از خانه مطرح شود و روز به روز بر غیبت مادر از خانه و به محرومیت فرزندان از رسیدگی آنان منجر شود. برای اینکه آسیب های این غیبت بر کودکان کمتر شود، راهکاریهای زیر توصیه می شود:
- زنان حتی الامکان از اشتغال تمام وقت خودداری و به اشتغال نیمه وقت قناعت کنند.
- زنان از پذیرش کار در شیفت شب خودداری کنند.
- زنان سعی کنند شغلهایی برگزینند که با ویژگی های جسمی- روانی آنها سازگار باشد.
- حتی الامکان زنان در محیطهای زنانه، شغل انتخاب نمایند و از کار کردن در محیطهای مردانه اجتناب کنند.
- زوجین در انجام کارهای منزل و امور مربوط به فرزندان براساس یک برنامه ریزی صحیح با همدیگر همکاری کنند.
- از تجمل گرایی، مصرف گرایی و آنچه باعث می شود زوجین ساعات بیشتری به کار مشغول شوند، اجتناب شود.
- درسالهای اولیه ازدواج که زمان گسترش خانواده و تولید نسل است و کودکان نیاز بیشتری به حضور مادر در کنار خود دارند، زنان شاغل نشوند و در صورت شاعل شدن، مردها همکاری خود را با همسران افزایش دهند.
- از مرخصیهای قانونی و همچنین مرخصی های ویژه دوران بارداری و دوران وضع حمل به خوبی استفاده کنند.
- زنان شاغل به دلیل اینکه ساعات کاری آنها در خانه و محل کار در مجموع بیشتر از مردان است، سعی کنند تغذیه مناسب، ورزش و بهداشت را به خوبی مراعات کنند.
وظایف دولت:
-دولت با استفاده از امکانات رسانه ای که در اختیار دارد از تضعیف نقش خانه دار و فرزندپروری جلوگیری کند.
- تغییر نظام آموزش فعلی و تبدیل آن به یک نظام آموزش جدید که مردان را برای کارهای متناسب با ویژگی های جسمی مردانه و زنان را برای انجام کارهای متناسب با خودشان، آموزش دهد.
- تشکیل سازمان های حمایتی از زنان در موقعیتهای بحرانی، مثل از دست دادن شوهر، طلاق، بیماری های صعب العلاج، دوران پیری و از کار افتادگی.
- جلوگیری از سوء استفاده کارفرمایان سودجو که زنان را به کارهای شاق و طاقت فرسا وا می دارند.
- ممنوع کردن برخی از کارهای سخت و طاقت فرسا برای زنان.
- تشکیل کارگاه های متناسب با زنان با شیفتهای کوتاه مدت؛ مثلاً سه شیفت ۴ ساعته، آن هم در روز.
- ساختن مهد کودک در کنار کارگاهها و ادارات مربوط به زنان.
-تامین حداقل معیشت برای افراد سرپرست خانواده به منظور عدم اضطرار همسران به شرکت در فعالیتهای اجباری درآمدزا.
- توسعه مشاغل خانگی و ایجاد کارهای کوچک در خانه ها؛ یعنی تجزیه کردن کارهای صنعتی و تولیدی بزرگ به گونه ای که بتوان در منزل انجام داد.
- توسعه زندگی روستایی و کمک به روستاییان برای ایجاد مراکز صنعتی تبدیلی برای تولیدات و محصولات روستا، و همچنین جلوگیری از مهاجرت بی رویه روستاییان به شهرها.