تفاوت کتابخانه های اسباب بازی با مهدکودکها و زمین های بازی در نوع و سرشت آنهاست. مهدهای کودک عمدتاً با اهداف انتفاعی پا به عرصه وجود می گذارند و وظیفه آنها نگهداری از کودکان در ساعتی مشخص است که والدین کودک به دلایلی نمی توانند کنار فرزندانشان باشند. البته نباید برنامه های مفید و سازنده این مراکز را نادیده گرفت، اما کتابخانه های اسباب بازی با اهداف غیرانتفاعی و عموماً نیکوکارانه به وجود آمده اند. این مراکز در درجه اول کتابخانه هایی هستند برای نوزادان تا کودکان سنین دبستان، و نه به قصد نگهداری از کودکان، بلکه به منظور گسترش دانش از طریق بازی و اشاعه فرهنگ بازی در میان کودکان و خانواده ها به فعالیت می پردازند. کتابخانه ها سودمند های دیگری نیز دارند از جمله: خانواده ها دیگر مجبور نخواهند بود مبالغ هنگفتی را جهت خرید انواع اسباب بازی برای کودکشان هزینه کنند؛ و در عین حال کودکان می توانند اسباب بازی های دلخواه خود را در این مجموعه ها بیابند و آنها را به امانت گرفته  و از آنها استفاده نمایند. بدین ترتیب کودکان خانواده هایی با سطح درآمد پایین که قادر به خرید اسباب بازی برای کودکان خود نیستند، می توانند دروان کودکی یکسانی را برای همه کودکان به وجود آورند. کودکان با حضور در چنین کتابخانه هایی، ضمن امانت گرفتن اسباب بازی های دلخواه خود می توانند از امکانات دیگری نیز بهره مند گردند، از جمله حضور در میان همسالان، بازی های گروهی، قصه خوانی های گروهی و.... بدین ترتیب کودکان می توانند مهارتهای تعامل اجتماعی و همکاری های گروهی را بیاموزند. این کتابخانه ها می توانند در تحکیم بنیان خانواده و افزایش ارتباط والدین با کودکانشان بسیار موثر باشند. زیرا والدین هم می توانند در این کتابخانه ها حضور داشته باشند.  در زمانهای بازی نیز والدین می توانند کودکان خود را همراهی کنند. کتابخانه اسباب بازی نمادی از یک نهاد مردمی با مشارکت بسیار بالا است که می تواند در جهت انسجام مردم ناحیه تحت پوشش نقش مهمی را ایفا کند.