رفتار با کودک در طب سنتی مورد توجه بوده و همانند یافته های پزشکی امروز به مواردی چون سلامت مادر، استفاده نوزاد از آغوز در بدو تولد و دوری از خوراندن هر نوشیدنی دیگر به جز شیر مادر، اشاره می شود. تشویق و حمایت شیردهی مادر توسط پزشک یک استراتژی مهم ارتقاء سلامت است، زیرا حتی کوچکترین منفعت بهداشتی در سطح جامعه تاثیر با ارزشی بر جای می گذارد. به طور خلاصه مراحل شیردهی و رسیدگی به نوزاد از دیدگاه طب سنتی به شرح زیر است:
الف- مزایای تغذیه ای نوزاد با شیر مادر از دیدگاه طب سنتی:
- تطابق نیازهای نوزاد با شیر مادر خود
- جلوگیری از ایجاد ماستیت برای مادر
-ب نکات مهم در هنگام شیر دادن به نوزاد:
- سلامت مادر
- رعایت بهداشت و استحمام توسط مادر
- لزوم کمک به کودک در جهت رفع نفخ معده
- آواز خواندن برای کودک هنگام خواب
- نرمش دادن نوزاد
- دور کردن اشیاء نوک تیز و خطرناک از اطراف کودک
ج- زمان از شیر گرفتن:
پس از یکسال و نه ماه حداکثر دو سال
- بهترین زمان از شیر گرفتن، آخر زمستان و اوایل بهار و اواخر تابستان
- کاهش تدریجی مقدار شیردهی و افزایش غذای کودک
مساله دیگری که در طب سنتی بسیار مطرح است، خلق و خوی مادر و دوری از مواردی است که باعث آزردگی روحی می گردد؛ چرا که خلق و خوی مادر در  کیفیت شیری که وارد بدن نوزاد می شود موثر است. همانگونه که می دانیم شاغل بودن مادران بر مدت زمان شیردهی آنان اثر منفی دارد و بایستی استراتژی های خاصی در این زمینه اتخاذ شود. این مادران باید مورد حمایت قرار گیرند تا بر تردید و ترس خود غلبه نموده و حتی پس از بازگشت به محیط کار به شیر دادن به نوزاد خود ادامه دهند.