گیمیفیکیشن اصطلاحی است که قدمت چندانی ندارد و از این رو معادل مناسبی برای آن مانند بسیاری از کلمات دیگر انگلیسی وجود ندارد. برخی از عبارت بازی نمایی استفاده می کنند. به نظر، این واژه به معنی نمایاندن چیزی که بازی نیست به عنوان یک بازی، تعریف می شود. حال اینکه در موضوع گیمیفیکیشن دقیقاً ما در حال انجام یک بازی هستیم که نتایج ملموسی در دنیای بیرونی دارد. بعضی دیگر از واژه بازی کاری استفاده می کنند. هرچند بازی کاری نسبت به بازی نمایی بار منفی کمتری دارد ولی خود نیز دچار ایرادات و اشکالاتی است. اگر ما بازی کاری را مانند طلاکاری یا نقره کاری در نظر بگیریم در این گونه کارها در حقیقت ما ماهیت یک فلز را با طلاکاری تغییر می دهیم و شخصیت جدیدی برای آن ایجاد می کنیم حال اینکه در موضوع گیمیفیکیشین ما ماهیت را تغییر نمی دهیم بلکه راه رسیدن به نتایج را راحت تر و شیرین تر می کنیم. با توجه به تعاریف ارائه شده، به نظر می رسد بهترین پیشنهاد، عبارت بازی ای است که به دلیل اشکال در تلفظ آن می توان از عبارت به روش بازی و یا بازی گونگی استفاده کرد. بازی گونه یا بازی گونگی به خوبی معنا و مفهوم گیمیفیکیشن را بیان می کند. این مفهوم به معنای استفاده از مدل تفکر مورد استفاده در بازی ها و همین طور ساز و کار بازی ها در محیطهای غیر مرتبط با سرگرمی است تا کاربران به انجام کارها و حل مشکلات تشویق شوند. این عبارت اولین بار توسط نیک پلینگ در سال ۲۰۰۲ بیان شد که آن را برای تشریح کار خود به عنوان مشاور سرگرم کننده سخت افزارها بکار برد و در سال ۲۰۱۱ مورد توجه بیشتری قرار گرفت و وارد صنعت و دانشگاه شد. گیمیفیکیشن استفاده از مدل تفکر مورد استفاده در بازی ها و همین طور ساز و کار بازی ها(امتیازدهی، رقابت، تفوق طلبی و ...) در محیطهای غیر مرتبط با سرگرمی است تا کاربران به انجام کارها و حل مشکلات تشویق شوند.
پنچ کاربرد مهم گیمیفیکیشن  به طور مختصر عبارتند از:
- نوآوری و خلاقیت: سازمانهای متعددی از گیمیفیکیشن  برای تشویق کارمندان جهت درگیر شدن در فرآیند نوآوری و خلاقیت استفاده می کنند.
- بهبود عملکرد کارکنان: در حال حاضر بیشتر استفاده هایی که از بازی برای بهبود عملکرد کارمندان می شود، مبتنی بر پاداش های مالی و بیرونی است. با استفاده از گیمیفیکیشن می توان انگیزاننده های درونی را بر پاداشهای بیرونی برتری داده تا در همه زمانها صورت گیرد. در آینده مدیران موفق به صورت بهتری بازیهایی طراحی می کنند که کارمندان به نتایج کسب وکار، تشویق شوند.
- یکپارچه سازی آموزشهای پیشرفته: با استفاده از گیمیفیکیشن دسترسی به آموزش و شناسایی استعدادها تسهیل می شود.
- افزایش علاقه و اشتیاق به یادگیری: ساده ترین حالت، استفاده از مکانیسم بازی نظیر امتیاز، نشان افتخار و ... است که به صورت یک لایه بازی، به محتوای درسی اضافه شده، در حالتهای پیشرفته تر به جهت افزایش علاقه به یادگیری، محتوای درسی شامل شبیه سازی، پویانمایی و خط سیر داستانی در فضای بازی گنجانده می شود.
- توسعه فردی: دولتها و سازمانهایی که سبک زندگی سالمتر، مدیریت مالی بهتر و بهبود در زندگی را ترویج می کنند، می توانند از این مزیت برای درگیر کردن مخاطبان استفاده کنند. برخی از مثالها برنامه هایی هستند که مردم را برای کاهش وزن، ترک سیگار، طرز صحیح نشستن، مصرف دارو، بهبود حافظه و ... یاری می رسانند.
- تجربه های محقق شده: درخصوص توسعه راه کارهای گیمیفیکیشن  نیز شاهد فعالیتهای فراوان کمپانی ها و موسسات در مورد آموزش غیرمستقیم هستیم. شرکتها مدتی است که از این شیوه برای یافتن نیروی مناسب استفاده می کنند؛ اما اکنون با فناوری های نوین بازی و شبکه های اجتماعی این کار با کیفیت بهتری انجام می شود. یکی از مشهورترین نمونه ها گوگل است. این شرکت با نصب بیلبوردهای بزرگ تبلیغاتی که مسئله ریاضی دشواری روی آن نوشته شده بود، علاقه مندان را به حل مجموعه ای از پازلهای ریاضی دعوت می کرد و کسانی که این مسیر را تا انتها طی می کردند می توانستند برای شغل خاصی در این شرکت استخدام شوند. مجموعه هتلهای ماریوت سالانه به ۵۰۰۰۰ نفر نیروی کار آموزش دیده برای استخدام در بخشهای مختلف هتلداری خود نیاز دارد؛ بنابراین، شرکت یک بازی به نام هتل ماریوت من را تولید و منتشر کرد که به این افراد اجازه می داد نقشهای مختلفی را در یک هتل فرضی به عهده بگیرند و از این طریق درکی کلی از نحوه انجام کارها داشته باشند و ضمن پیشرفت در بازی، امتیاز کسب نمایند. سادگی این شیوه باعث شد که در همان هفته اول ۲۵۰۰۰ نفر جذب این شرکت شوند.