تدریس و یادگیری ریاضی، فقط در انتقال مفاهیم و تعاریف به دانش آموزان خلاصه نمی شود، بلکه برنامه ریزی ریاضی، همچنین مسئول توسعه و تعمیم مفاهیم ریاضی، ایجاد انگیزه، پرورش قدرت خلاقیت، بکارگیری و ایجاد ارتباط بین آموخته ها در دانش آموزان است. یادگیری و درک بهتر ریاضی برای کودکان زمانی حاصل می شود که تدریس ریاضی برای آنها جذاب باشد. یکی از بهترین و جذاب ترین روش های تدریس، استفاده از بازی است. کودکان در خلال بازی ها به ویژه بازیهای آموزشی به مفاهیم ذهنی جدیدی دسترسی پیدا می کنند و مهارتهای بیشتر و بهتری را کسب می نمایند. آنان به کمک بازی با رنگهای مختلف، اشکال گوناگون و جهت های متفاوت آشنا می گردند و تجارب ارزنده ای را به دست می آورند و در حین بازی مطالب آموختنی بدون فشار و با میل و رغبت فرا گرفته می شود. بازی به کودک کمک می کند تا دنیایی را که در آن زندگی می کند بشناسد و بفهمد و کنترل کند و میان واقعیت و تخیل فرق بگذارد. بازی نه تنها در آموزش ریاضی می تواند تاثیر گذار باشد بلکه، در قدرت تصمیم گیری انتخاب کودکان، تمرکز و تقویت دقت دیداری و انتقال اعمال محاسباتی از شمارش انگشتی و عملیات قلم کاغذی به عملیات ذهنی، موثر است. به عنوان مثال، بازی های فکری همانند تکمیل کردن پازل باعث افزایش قدرت یادگیری ریاضی در کودکان می شود و شیوه استفاده از نمودار شناختی، نقشه شناختی و برگه های حل مسئله جهت افزایش دریافت و حساسیت نسبت به اطلاعات جدید در دانش آموزان موجب افزایش یادگیری ریاضی می شود. همچنین آموزش جدول ضرب با استفاده از کارت بازی موجب نشاط و جذابیت در بین دانش آموزان شده و باعث می شود جدول ضرب را بهتر یاد بگیرند. افزایش یادگیری با بازی در درس ریاضی به این دلیل است که کلاس از حالت خشک و معمول خارج می شود و به یک صحنه تفریحی تبدیل می شود و طراوت ذهنی خاصی بین دانش آموزان ایجاد می شود که در یادگیری بسیار مهم و با اهمیت است. در این روش مشارکت، فعالیت و تعامل دانش آموزان در فرایند تدریس افزایش می یابد، هر چه فعالیت و مشارکت دانش آموزان در کلاس بیشتر باشد، یادگیری آنان بیشتر و به تبع از انگیزه های بالاتری برخوردار خواهند بود.