بازی کلاه مهمانی روی هیولا نوعی استراتژی را به کار می برد که طی آن کودکان را برای مواجه شدن با ترسهایشان آماده می کند و رفتار توام با ترس را به یک رفتار لذت بخش تبدیل می کند. اغلب کودکان با استفاده از این بازی روش مناسبی را برای مطرح کردن ترسهایشان پیدا می کنند. در واقع در این بازی به جای ترس، کودکان به کشیدن موضوع ترس می پردازند. بنابراین روش اطمینان بخشی است که  در کودک ایجاد اضطراب نمی کند. در این تکنیک کودکان به صورت تدریجی با ترس شان مواجه می شوند.

مواد مورد نیاز: کاغذ همراه با آموزش برای کشیدن، کلاه مهمانی.

شیوه اجرای بازی: در ابتدا درمانگر به کودک آموزش می دهد که موضوعاتی را که در آنها احساس خوشحالی یا امنیت ایجاد می کند روی کاغذ بکشد، مثلاً کارهای مورد علاقه شان را. سپس درمانگر کودک را در یک موقعیت آرام قرار می دهد و از کودک می خواهد موضوعاتی را که مقدار کمی ترس در او ایجاد می کند بکشد و از کودک می خواهد که آن موضوع را به گونه ای بکشد که کمتر از حد واقعی ترسناک به نظر برسد. سپس کودک باید نقاشی کشیده شده از موضوع ترسش را در مقابل خود قرار دهد و جیغ بزند هیولا و سپس کلاهی را روی نقاشی بگذارد و از هیولا یک سوپر قهرمان بسازد که بیانگر یک مفهوم خوشایند برای کودک باشد. به این ترتیب کودک با گذاشتن کلاه روی موضوع های ترسناکی که در کاغذها کشیده است آنها را به موضوعات خوشایند تبدیل می کند. این تکنیک به صورت حیرت انگیزی ترس کودکان را کاهش می دهد. این تکنیک برای کودکان پیش دبستانی و کودکان سن مدرسه به کار می رود و برای همه کودکان در غلبه کردن بر ترس های معمولشان موثر است. اما به طور خاص برای کودکانی که مبتلا به اختلال اضطراب هستند تاثیر متفاوتی دارد. در کنار این روش درمانی می توان از درمان های دیگری مانند گل درمانی بهره جست.

یک تکنیک مشابه برای کودکانی که مبتلا به کابوسهای شبانه هستند به کار می رود. به این شکل که درمانگر از کودک می خواهد رویاهایی را که موقع خواب به سراغش می آید بر روی کاغذ بکشد. این روش به راحتی باعث کاهش ترس در کودکان می شود. زیرا احساس کنترل و تسلط بر ترس را در آنها ایجاد می کند. کودک ابتدا بخشی از موضوع ترسش را بر روی کاغذ می کشد و درمانگر آن را تایید می کنند و از کودک می پرسد چگونه می توان آن را نابود کرد. برای مثال آنها ممکن است که تتصمیم بگیرند آن کاغذ را که موضوع ترس روی آن کشیده شده پاره کنند و آن را در کمدی گذاشته و در کمد را قفل کنند که نتواند از آن خارج شود. یا روی آن نقاشی را با رنگ سیاه کاملاً بپوشاند که واضح نباشد و یا اینکه می توان از کودک خواست موضوع نقاشی را که ترس است با یک موضوع خوشایند که مورد علاقه کودک است جا به جا کند و آن را کشیده و در کنار تختخوابش آویزان کند. به این ترتیب کودک موضوع ترس را جا به جا می کند و به تدریج بر آن مسلط می گردد.