کودکان اغلب در مورد مسائلی که در اطرافشان اتفاق می افتد نگرانی هایی دارند. این نگرانی ممکن است ریشه در مسائل محیط اطراف آنها داشته باشد، مانند ترس، مشکلات خانوادگی، بد رفتاری و اضطراب جدایی. بازی قوطی نگرانی یک روش مناسب برای کودکانی است که با این اختلال تشخیص داده شده اند.
مواد مورد نیاز: یک قوطی، کاغذ رنگی، مارکر، چسب و قیچی.
شیوه اجرای بازی: ابتدا درمانگر یک بخش از کاغذ را می برد به اندازه ای که قوطی را با آن بپوشاند. سپس از کودک می خواهد که چیزهای ترسناکی را که می شناسد روی یک طرف کاغذ بنویسد و با مارکر آن را رنگ کند. سپس شکافی در قوطی ایجاد می کند و کاغذهایی که ترس بچه ها روی آن نوشته شده داخل قوطی انداخته می شود و به این ترتیب کودک تمام نگرانیهایش را جداگانه روی کاغذهایی می نویسد و کاغذها را در قوطی می اندازد و بعد از آن کودک در مورد نگرانیهایی که نوشته با درمانگر یا در صورتی که بازی به صورت گروهی انجام می شود، با بچه های دیگر صحبت می کند. این بازی می تواند به صورت فردی و گروهی به کار رود. شکل دیگر ای بازی، قوطی خشم یا قوطی ترس است که به بیان خشم یا ترس بچه ها کمک می کند. یک شکل متفاوت دیگر این بازی کیف زباله است. در این بازی از دو کیف استفاده می شود، یکی کیف زباله های خانه و دیگری کیف زباله های مدرسه. کودک در جلسه اول در هر کدام از این کیف ها سه کاغذ را جا می دهد که بر روی هر کاغذ مشکلات کودک در رابطه با محیط خانه یا محیط مدرسه نوشته شده است. در جلسه بعد، کودک یکی از کاغذها را بیرون می آورد و آن را به صورت نمایشی اجرا می کند و بعد راه حل های پیشنهادی خود را برای حل آن ارائه می نماید. در صورتی که کودک نتواند راه حل مناسبی ارائه دهد، درمانگر مداخله می نماید و راه حل مناسبی به کودک ارائه می نماید. به این ترتیب کودک به راه حل مناسبی برای حل مشکلاتش در محیطهای مختلف دست می یابد. ویژگی مثبت این بازی کمک به کودک در بیان مشکلاتی است که در محیطهای مختلف با آنها مواجه است. کودکان کمتر مشکلات خود را به صورت سازماندهی شده و منسجم بیان می کنند. این بازی به کودک فرصت می دهد که به مشکلاتش فکر کند، آنها را دسته بندی نماید و به صورت منسجم بیان کند و به درمانگر نیز کمک می نماید تا با آگاهی از مشکل کودک به او در یافتن راه حل مناسب کمک کند.