حاملگی چندقلو یک بارداری پرخطر است که شیوع مرگ و میر، عوارض حاملگی و ناهنجاریهای مادرزادی آن نسبت به تک قلویی بیشتر می باشد. اگرچه میزان بروز بارداریهای چندقلویی خود بخودی ثابت است ولی امروزه افزایش سن مادران و استفاده از درمانهای ناباروری باعث افزایش حاملگی های چندقلو شده و در اکثر موارد عوارض  و مرگ و میر مادری و جنینی ناشی از آن هم افزایش یافته است. دو عارضه خیلی مهم در بارداری دوقلویی زایمان زودرس و ناهماهنگی وزن جنینها می باشد. برخلاف محدودیت رشد، عدم تطابق رشد و نابرابری سایز جنینها یک عارضه تکرارشونده و منحصر بفرد در بارداریهای چندقلویی است که بعنوان یک شاخص انحراف رشد دوقلوها و یک فاکتور خطر برای نتایج ضعیف بارداری مطرح می شود. مطالعات نشان داده است که میزان زایمان زودرس، مرگ و میر پری ناتال، آنومالیهای جنینی، آپگار پایین، تاخیر رشد جسمی و ذهنی در دوران کودکی در دوقلوهای با عدم تطابق وزن بالا به نسبت بیشتر است. در نهایت باید گفته شود از آنجایی که ناهماهنگی وزن هنگام تولد به عنوان یک عامل خطر برای افزایش خطر زایمان زودرس، مرگ داخل رحمی در دوقلوها مطرح است، دانستن اطلاعات دقیق نوزادی در موارد ناهماهنگی وزن جنینها ضروری و حیاتی به نظر می رسد، چرا که از یک طرف بارداری دوقلویی به عنوان یک حاملگی پرخطر با عوارضی همراه است که باعث افزایش خطر مرگ و میر می شوند و از طرف دیگر تولد قبل از موعد در گروه بزرگی از این ناهماهنگی ها ناشی از مداخلات مامایی بوده، نه به دلیل زایمان خودبخودی؛ چرا که ترس از این عوارض و مرگ جنینی بطور عمده با مداخلات مامایی جهت خاتمه بارداری همراه می گردد که خود به این قضیه دامن می زند و در این میان ریسک پیامدهای نامطلوب نارسی در نوزاد کوچکتر نیز بالاتر است. در پايان باید گفته شود با توجه به اهمیت عوارض نارسی متعاقب زایمان زودرس؛ بهتر است مادرانی که حاملگی دوقلویی دارند از طریق سونوگرافی بررسی شوند تا در صورت بروز نشانه هایی از عدم تناسب رشد قل ها و احتمال بروز زایمان زودرس، آمادگی لازم جهت اقدامات ضروری و حفظ سلامت نوزاد وجود داشته باشد.