حاملگی با تغییرات مشخص در متابولیسم کلسیم همراه است که هدف اساسی از این تغییر، تامین کلسیم کافی برای رشد و معدنی سازی اسکلت جنین است. در طی حاملگی، جذب کلسیم از لوله گوارش با غلظت های بالای ویتامین D افزایش می یابد. مطالعات نشان می دهد که در زمان بارداری به علت دریافت کم کلسیم و ویتامین D ، زنان باردار در معرض خطر کمبود ویتامین D هستند و استفاده از مکمل باعث اصلاح وضعیت کلسیم نوزاد و افزایش وزن زمان تولد جنین می شود. در کشورهایی که غنی سازی مواد غذایی با ویتامین D مرسوم نبوده و مواجهه با نور خورشید به علت موقعیت جغرافیایی یا مسایل فرهنگی محدود بوده است، ویتامین D بایستی بلافاصله هنگام تولد به نوزادان تجویز شود. مقدار توصیه شده مکمل ویتامین D در حاملگی ۴۰۰ واحد در روز می باشد. در کشورهایی که لبنیات با ویتامین D غنی نشده و یا مواجه با نور خورشید کم بوده یا مراقبت های قبل از زایمان صورت نمی گیرد، مقادیر تجویز شده بایستی ۱۰۰۰ واحد در روز باشد. به نظر می رسد که کمبود ویتامین D یک مشکل جدی در طی حاملگی است بنابراین توجه به این مشکل می تواند در پیشگیری از کمبود ویتامین D در مادر و نوزاد نقش اساسی داشته باشد. واضح است که دریافت کافی کلسیم و  ویتامین D برای سلامتی جنین و مادر ضروری است اما دریافت کافی کلسیم و ویتامین D از طریق مصرف مواد غذایی مشکل است چون غذاهای محدودی دارای مقادیر کافی ویتامین D هستند. از طرف دیگر مادران حامله به دلایل متعدد مکمل  ویتامین D و کلسیم دریافت نمی کنند و منابع دیگر ویتامین D همانند سنتز پوستی منابع قابل اعتمادی نیستند.