تحقیقات نشان داده است که ساختار و محیط خانواده در نگرش به ازدواج و نیز زندگی خانوادگی فرزندان نقش دارد. به عنوان مثال افرادی که طلاق والدین خود را تجربه کرده اند نگرش مثبت تری نسبت به طلاق دارند. شناسایی درست و ارزیابی صحیح نگرش به ازدواج یکی از عوامل موثر بر کیفیت زندگی زناشویی است در تحقیقی که سال ۱۳۹۲در دانشگاه اصفهان انجام شد، نتایج نشان داد که بین نگرش دختران و پسران به ازدواج تفاوت وجود دارد و نگرش پسران به ازدواج مثبت تر از نگرش دختران است. احتمالاً بنا به وضعیت فعلی ازدواج و طلاق در جامعه و شرایط قانونی مانند حق طلاق یا ازدواج مجدد برای مردان، و نیز تجارب مشاهده ای دختران باعث شده است که آنان شک و تردید بیشتری نسبت به موفقیت و شادمانی ازدواج خود داشته باشند. از سویی دیگر احتمالاً به دلایل تاریخی و فرهنگی دختران باور دارند که در زندگی زناشویی باید ایثار و از خودگذشتگی بیشتری نسبت به همسرشان داشته باشند و شوهران آن گونه که دختران انتظار دارند با آنان همراهی نخواهند کرد و پس از ازدواج امکان دستیابی به اهداف شخصی برای مردان بیشتر از زنان است. این نگرش به ویژه با دو سر شاغل شدن خانواده ها در زنان تقویت شده است. امروزه زنان شاغل و زنانی که به نوعی به امور اقتصادی خانواده کمک می کنند، همچنان نقش های سنتی خود را دارند.