تغذيه در دوران جنيني و سال اول زندگي کودک بسيار مهم است زيرا قسمت اعظم رشد مغز در اين دوران صورت مي گيرد و همچنين ضريب هوشي کودک از زمان بارداري مادر تا سن ۳ سالگي شکل مي گيرد و در اين ميان تغذيه صحيح مادر قبل از بارداري و در طي آن بر ضريب هوشي کودک تاثير مي گذارد به طوريکه کمبود مواد غذايي بر ضريب هوشي او تاثير منفي دارد بعنوان مثال کمبود آهن، ۹ درجه ضريب هوشي را کاهش مي دهد و محروميت از شير مادر، ۸ درجه ضريب هوشي را کاهش مي دهد و يا تولد با وزن کم، ۵ درجه ضريب هوشي را کاهش مي دهد. در دانش آموزاني که صبحانه نخورده به مدرسه مي روند در ساعت ۹ تا ۱۰ صبح ميزان قابل توجهي دچار افت قند خون مي شوند و استعداد يادگيري آنها به وي‍ژه در درس هايي که نياز به تفکر دارند کاهش مي يابد و دچار افت تحصيلي مي شوند. کمبود آهن نيز توان يادگيري کودکان را کاهش مي دهد. کمبود آهن و کم خوني ناشي از آن نيز منجر به کاهش ميزان موفقيت در يادگيري تحصيلي مي شود. کودکاني که دچار کمبود آهن اند، از لحاظ چابکي، توجه و تمرکز، رغبت به درس و فعاليتهاي فکري و ذهني عقب هستند و از لحاظ روحي حساس، زودرنج، کج خلق و آسيب پذير بوده، تمايل کمتري به فعاليت و تحرک دارند. کمبود يد نيز بر يادگيري و افزايش مهارتهاي فکري و ذهني اثر غيرقابل ترديدي دارد. منابع يد عبارتند از؛ غذاهاي دريايي و نمک يددار. کمبود يد باعث کند ذهني، کاهشي آموزش پذيري و ضعف قوه جسمي مي شود. مصرف کم مواد غذايي فيبردار و يبوست مزمن نيز باعث بي حوصلگي، تاخير و اختلال در يادگيري مي شود. بطورکلي سوء تغذيه به دليل کاهش انرژي بدن، علاوه بر محروم نمودن کودکان از شرايط يادگيري طبيعي، آنان را در برابر بيماري ها آسيب پذير مي کند و اين امر نيز در فرايند يادگيري تاثير دارد. تاخير در امر يادگيري ممکن است فقدان انگيزه تحصيلي را به دنبال داشته باشد و فقدان اين انگيزه نيز باعث عدم تمرکز، اضطراب و افسردگي در کلاس خواهد شد.
در ارتباط با بهبود تغذيه دانش آموزان و سلامت آنها، آگاهي از نيازهاي غذايي دانش آموزان، اصلاح رفتارهاي تغذيه اي نامطلوب الزامي است. براي کودکاني که به مدرسه مي روند خوردن صبحانه الزامي است و بايد سبزي ها و ميوه ها را در رژيم غذايي کودکان گنجاند و همچنين بايد به مصرف گوشت، ماهي و مواد لبني توجه خاص داشت.