کمبود آهن در رژيم غذايي، بزرگترين کمبود املاح بدن در جوامع امروزي است. بيش از ۹۰ درصد از بچه هاي ۱ تا ۲ ساله و بيش از ۵۰ درصد از بچه هاي ۳ تا ۵ ساله مصرف آهن کمتري نسبت به مقادير توصيه شده دارند. آهن يکي از املاح بدن است که در قسمت فوقاني روده ها جذب مي شود. اين ماده براي توزيع اکسيژن از ريه ها به سراسر بدن همچنين سوخت و ساز درون سلولي ضروري است. کم خوني به حالتي گفته مي شود که ميزان هموگلوبين خون براي ساخت اکسيژن بدن کافي نباشد. کم خوني علل مختلفي دارد که متداول ترين علت آن بخصوص در بچه ها، فقر آهن است. متداول ترين نشانه هاي کم خوني؛ خستگي با احساس ناراحتي جسماني، و کارها را به سختي انجام دادن، حساسيت به سرما، کوتاهي تنفس، احساس ناراحتي در پا و خارش است. يکي از متداول ترين روش ها براي تشخيص کم خوني، شمارش هموگلوبين است.
عوارض حاصل از فقر آهن در بچه ها: خطر اصلي کاهش آهن در ابتداي دوران طفوليت تا ۶ ماهگي، بلوغ نارس و کم وزني بچه هاست و اثر مهم کمبود آهن در انتهاي دوران طفوليت (۶ تا ۱۲ ماهگي)  آسيب شناختي و رواني- حرکتي کودک است. کمبود شديد آهن ممکن است بر توانايي يادگيري و ظرفبت سيستم دفاعي بدن کودکان تاثير منفي داشته باشد. کمبود آهن در دوران بعدي زندگي مي تواند خستگي زودرس، کم تحرکي، سردرد، سرگيجه، رنگ پريدگي، حساسيت به سرما، کوتاهي تنفس را به دنبال داشته باشد.

مهمترين علل تغذيه اي کمبود آهن در بچه ها شامل موارد زير است:
- تغذيه منحصراً با شير مادر پس از ۶ ماهگي
- اتکاي زياد به شير گاو پس از يک سالگي
- تاخير در استفاده از غذاهاي جامد
- استفاده نکردن از گوشت
- مصرف ناکافي غذا به طور کلي
- مصرف نکردن ويتامين، بخصوص ويتامين c
ويتامين C: اين ويتامين عل رغم اعمال خيلي مهم در ساختار و سيستم ايمني بدن، جذب آهن را نيز افزايش مي دهد. منابع غني از اين ويتامين شامل؛ مرکبات، گوجه فرنگي، خربزه، کلم و سبزي هاي سبز برگ است.

ويتامين A: پژوهش ها نشان مي دهد که اين ويتامين هم جذب آهن مواد غذايي از جمله برنج، ذرت و گندم را افزايش مي د هد. منابع غني اين ويتامين شامل؛ جگر، کره، شير، زرده تخم مرغ، کره گياهي و سرشير است.  البته بدن نيز اين ويتامين را از کارتنوئيدها مي سازد که در سبزي هاي سبز، زرد و نارنجي و ميوه ها وجود دارند. بنابراين به نظر مي رسد که اصلاح رژيم غذايي بتواند مشکل کمبود آهن را تا حد زيادي برطرف کند.

منابع آهن: منابع خوب آهن، پروتئين هاي حيواني هستند. جگر منبعي فوق العاده براي آهن است و گوشت هاي بدون چربي، مرغ، تخم مرغ و ماهي نيز منابع بسيار خوبي براي آهن هستند. بسياري از ميوه ها و سبزي ها مانند توت فرنگي، آلو بخارا، انگور، کشمش و سبزي هاي برگ دار مانند کلم پيچ، اسفناج و لوبياي پخته شده نيز منابع خوبي براي آهن هستند، ولي محصولات لبني معمولاً منبع ضعيفي براي آهن هستند.