درس ۷ تاپ ناچ ۲ درباره رنگ ها است و گرامر درس درباره مصدر و جراند است در ابتدا با عبارتهاي جديد آشنا مي شويم:
I'm just pulling your leg = من فقط باهات شوخي مي کنم
I'm not sure the furniture would go with it = مطمئن نيستم که ميل ها با آن ست بشود
Good point = به نقطه خوبي اشاره کردي
Maybe we're on the wrong track = شايد ما اشتباه مي کنيم
رنگ ها: blueآبی به معنای truthfulحقیقت است
green سبز به معنای jealous حسادت است
yellow زرد به معنای happy شاد است
orange نارنجی به معنای fun تفریح است
red قرمز به معنای exciting هیجان است
pink صورتی به معنای loving عشق است
purple بنفش به معنای mysterious راز است
brown قهوه ای به معنای friendly دوستانه است
black سیاه به معنای sad غم است
gray خاکستری به معنای boring خسته کننده است
whiteسفید به معنای pure خالص است
گرامر: بعد از بعضي افعال فعل بصورت جراند و بعد از برخي ديگر فعل بصورت مصدر با to مي آيد در تصوير زير با اين افعال آشنا مي شويم:
مکالمه: conversation about likes and dislikes مکالمه در مورد دوست داشتن و نداشتن
A: So tell me something about yourself.
خوب در مورد خودت چيزي به من بگو
B: What would you like to know?
چي مي خواهي بداني؟
A: Well, for example, what do you like doing in your free time?
خوب بعنوان مثال دوست داري در اوقات فراقتت دوست داري چيکار کني؟
B: Let's see. Most of all, I enjoy playing tennis. I think it's relaxing· What about you?
بگذار ببينم. بيشتر از همه از تنيس بازي کردن لذت مي برم. فکر مي کنم آن آرامشبخش است. تو چطور؟
A: Well, I find tennis a little boring· But I do love going to the movies.
خوب به نظرم تنيس کمي خسته کننده است اما دوست دارم بروم به سينما
B: So do I. We should go to the movies together sometime, then.
من هم همينطور. پس بهر گاهي اوقات باهم برويم سينما
مکالمه:someone trying to cheer a friend up کسي سعي مي کنه دوستي را خوشحال کند
A: You look down.What's up?
به نظر ناراحت مي رسي. چي شده؟
B: Oh, nothing serious. I'm just tired of the same old grind. But thanks for asking.
آه خيلي جدي نيست. من فقط از این کاری که باید هر روز انجامش بدم خسته شدم. اما تشکرکه پرسيدي
A: I know what you mean. I'm tired of working, too. How about going to a movie? That always helps me.
مي فهمم چي ميگي. من هم از کار کردن خسته شدم. نظرت د ر مورد سينما رفتن چي؟ آن هميشه براي من موثرم
B: Great idea. Let's go this afternoon!
ايده خوبي است. بيا امروز بعد از ظهر برويم
Reading
Personality: from Nature or Nurture?
What is personality? Many people define personality as a person's usual manner or style of behavior. These patterns of behavior tend to be predictable throughout a person's lifetime. Some people are introverts; others are extroverts. Some people have easygoing personalities: they are usually cheerful and calm and able to cope with life's difficulties without much trouble. Their emotions are usually under control: they don't get extremely angry about little things. Others, at the other end of the personality spectrum, are more emotional, experiencing higher highs and lower lows. Most people's personalities, however, don't fall at the extreme ends but rather fall somewhere in between.
شخصیت: از فطرت یا تربيت؟
شخصیت چیست؟ بسیاری از افراد شخصیت را به عنوان روشی معمول یا شیوه رفتار خود تعریف می کنند. این الگوهای رفتاری تمایل دارند در طول زندگی یک فرد قابل پیش بینی باشند. برخی افراد درونگرا هستند؛ دیگران برون گرا هستند. بعضی از افراد شخصیت های آسان گيري دارند: آنها معمولاً شاد و آرام هستند و بدون هیچ مشکلی قادر به کنار آمدن با مشکلات زندگی هستند. احساسات آنها معمولاً تحت کنترل است: از چیزهای کوچک عصبانی نمی شوند. برخی دیگر ، در انتهای دیگر طیف شخصیت ، بیشتر احساساتی هستند و اوج های بالاتر و پایین تر را تجربه می کنند. با این حال ، بسیاری از شخصیت های مردم در حد افراطی قرار نمی گیرند بلکه در جایی در حد وسط قرار می گیرند.
Where do we get our personality? For hundreds of years, psychologists )and ordinary people have never stopped debating this fascinating question. Some people think personality develops as a result of the environment—the combination of influences that we learn from, such as our families, our culture, our friends, and our education. The people who believe this theory believe that all babies are born without a personality and that it's the environment that determines, or forms, each child's personality. This school of thought is called the "nurture school." At the other end of the continuum we find people who believe that personality is determined by nature' or the characteristics we receive, or "inherit from our parents biologically, through their genes. These people believe that our personality is not determined by the environment, but rather by genetics, and that each baby is born with a personality.
شخصیت خود را از کجا بدست می آوریم؟ صدها سال است که روانشناسان و افراد عادی هیچ وقت از بحث و گفتگو در مورد این سؤال جالب دست نکشیده اند. برخی فکر می کنند شخصیت در نتیجه محیط توسعه می یابد - ترکیبی از تأثیراتی که ما از آنها یاد می گیریم ، مانند خانواده های ما ، فرهنگ ما ، دوستان و تحصیلاتمان. افرادی که به این تئوری اعتقاد دارند بر این باورند که همه نوزادان بدون شخصیت متولد می شوند و آن محیط است که شخصیت هر کودک را تعیین می کند یا شکل می دهد. این مکتب فکری "مکتب تربيت" نامیده می شود. از طرف ديگر، افرادی را پیدا می کنیم که معتقدند شخصیت با فطرت با خصوصیاتی که از طریق ژنها از والدین به ارث می برند؛ تعیین می شود. این افراد معتقدند شخصیت ما توسط محیط تعیین نمی شود ، بلکه بیشتر توسط ژنتیک تعیین می شود ، و اینکه هر کودک با یک شخصیت متولد می شود.
The "nature-nurture controversy" The nature-nurture controversy is very old. Experimental psychologists have tried to discover which of these two factors, genetics or the environment, is more important in forming our personality. However, ifs very difficult, if not impossible, to conduct research on real people with real lives. There's just no way to put people in a laboratory and watch them develop. For this reason, there's no scientific way to settle the nature-nurture controversy. Recently, however, most researchers have come to believe that both the environment AND the genes—nurture and nature—work together and are both important. Even though the experts have largely discarded the idea that personality development is so black and white, the nature-nurture controversy remains a popular discussion among friends. It seems that everyone has an opinion.
"بحث و گفتگو فطرت با طبیعت" بحث و گفتگو فطرت با طبیعت بسیار قدیمی است. روانشناسان تجربی سعی کرده اند کشف کنند که کدام یک از این دو عامل ، ژنتیک یا محیط ، در شکل گیری شخصیت ما از اهمیت بیشتری برخوردار است. با این حال ، انجام تحقیقات در مورد افراد واقعی با زندگی واقعی ، اگر غیرممکن نباشد ، بسیار دشوار است. راهی برای قرار دادن افراد در آزمایشگاه و تماشای پیشرفت آنها وجود ندارد. به همین دلیل ، هیچ راه علمی برای حل و فصل اختلافات مربوط به فطرت و تربيت وجود ندارد. اما اخیراً ، اکثر محققان اعتقاد دارند که هم محیط ، هم ژن ها ، تربيت و فطرت، در کنار هم کار می کنند و مهم هستند. اگرچه این متخصصان تا حدود زیادی این عقیده را رد کنند که رشد شخصیت بسیار سیاه و سفید است ، بحث و گفتگو در مورد تربيت و فطرت همچنان یک بحث محبوب در بین دوستان است. به نظر می رسد که هرکسي يک عقیده دارد.