درس ۷ اینترچنج ۳ درباره مشکلات زیست محیطی جهانی است که در آن زندگی می کنیم. گرامر این درس درخصوص مجهول حال استمراری و حال کامل است. در ابتدا با تعدادی از مشکلات زیست محیطی در ایالات متحده آشنا می شویم:
تعدادی از حقایق هشداردهنده در آمریکا:
make ۷۵۰,۰۰۰ photocopies every minute
آمریکائی ها هر دقیقه ۷۵۰۰۰۰ کپی می گیرند
throw away ۲.۵ million plastic bottles every hour
آمریکائی ها هر ساعت ۲.۵ میلیون بطری پلاستیکی دور می اندازند
receive ۴ million tons of junk mail every year
آمریکائی ها سالانه ۴ میلیون تن نامه ناخواسته دریافت می کنند
get rid of ۳۰,۰۰۰ cars every day
آمریکائی ها روزانه ۳۰۰۰۰ خودرو از رده خارج می کنند
use ۶۵ billion aluminum cans every year
آمریکائی ها سالانه ۶۵ میلیارد قوطی آلومینیمی استفاده می کنند
dispose of ۴۹ million baby diapers every day
آمریکائی ها روزانه ۴۹ میلیون پوشک بچه استفاده می کنند
throw out ۲۷۰ million tires every year
آمریکائی ها سالانه ۲۷۰ میلیون تایر دور می اندازند
لغات جدید:
cancer = سرطان؛ drug trafficking = قاچاق دارو؛ famine = قحطی؛ global warming = گرمایش جهانی (گرم شدن زمین)؛ government corruption = فساد دولتی؛ inflation = تورم؛ overpopulation = ازدیاد جمعیت( جمعیت بیش از حد)؛ political unrest = ناآرامی سیاسی؛ poverty = فقر
گرامر:
قسمت سوم فعل+ am/is/are + being + مفعول = مجهول زمان حال استمراری
قسمت سوم فعل + have/has + been + مفعول = مجهول زمان حال کامل (ماضی نقلی)
بخش دوم گرامر درخصوص جمله واره های مصدری است.
مکالمه:What can we do چه کاری می توانیم انجام دهیم
Carla: Look at all those dead fish! What do you think happened?
کارلا: همه آن ماهی های مرده را نگاه کن! فکر می کنی چه اتفاقی افتاده است؟
Andy: Well, there's a factory outside town that's pumping chemicals into the river.
اندی: خوب یک کارخانه بیرون شهر هست که مواد شیمیایی را به داخل رودخانه پمپاژ می کند.
Carla: How can they do that? Isn't that against the law?
کارلا: چطور می توانند این کار را انجام دهند؟ آن خلاف قانون نیست؟
Andy: Yes, it is. But a lot of companies ignore those laws.
اندی: بله هست. اما خیلی از شرکت ها آن قوانین را نادیده می گیرند.
Carla: That's terrible! What can we do about it
?
کارلا: آن وحشتناک است! چه کاری می توانیم برای آن انجام دهیم
Andy: Well, one way to change things is to talk to the company's management.
اندی: خوب یک راه برای تغییرات چیزها این است که با مدیریت شرکت صحبت کنیم.
Carla: What if that doesn't work?
کارلا: اگر موثر واقع نشد چی؟
Andy: Well, then another way to stop them is to get a TV station to run a story on it.
اندی: خوب راه دیگر برای متوقف کردن آنها این است که به یک ایستگاه تلوزیونی بدهیم داستانی در مورد آنها نشان دهد.
Carla: Yes! Companies hate bad publicity. By the way, what's the name of this company?
کارلا: بله! شرکت ها از شهرت بد متنفرند. به هر حال نام این شرکت چیست؟
Andy: It's called Avox Industries.
اندی: اسم آن صنعت آوکس است.
Carla: Really? My uncle is one of their top executives.
کارلا: واقعاً؟ عمومی من یکی از مدیران اجرائی سطح بالای آن است.
Reading
Nowadays, there seems to be so much bad news about the environment. Scientists have predicted all kinds of alarming ecological "tipping points." These are times when, for some reason, big changes happen suddenly, such as when farmland turns to desert due to climate change. But do tipping points inevitably go in the wrong direction?
امروزه به نظر می رسد اخبار بسیار بدی درباره محیط زیست وجود دارد. دانشمندان انواع مسائل نگران کننده "نقطه اوج " زیست محیطی را پیش بینی کرده اند. این موارد زمانی بروز می کند که تغییرات ناگهانی اتفاق می افتد ، مانند زمانی که زمین های کشاورزی به دلیل تغییر آب و هوا به بیابان تبدیل می شوند. اما آیا این نقاط اوج به ناچار در جهت اشتباه پیش می روند؟
Apo Island is nine kilometers off the coast of Negros in the Philippines, an area rich in coral reefs. Until the ۱۹۵۰s, local fishermen used traditional fishing methods and there were always lots of fish in the island's reef. Then the fishermen adopted new techniques. They used explosives to scare the fish out of their hiding places, cyanide to poison the fish, and fine nets to catch even very small fish. Asa result, they caught more fish. So they increased their use of these techniques. Then there was a tipping point –almost no fish in the reef! So the fishermen had to go further out to sea to find enough fish.
جزیره آپو در فاصله نه کیلومتری ساحل نگروس در فیلیپین ، در منطقه ای سرشار از صخره های مرجانی قرار دارد. تا دهه ۱۹۵۰ ، ماهیگیران محلی از روشهای سنتی ماهیگیری استفاده می کردند و همیشه در صخره های جزیره ماهی زیادی وجود داشت. سپس ماهیگیران تکنیک های جدیدی را اتخاذ کردند. آنها از مواد منفجره برای ترساندن ماهی ها و خارج کردن آنها از محل های مخفی خود ، سیانید برای مسموم کردن ماهی ها و همچنین تورهای مناسب برای گرفتن ماهی های بسیار كوچك استفاده كردند. در نتیجه، آنها ماهی بیشتری گرفتند. بنابراین آنها از این تکنیک ها بیشتر استفاده کردند. سپس یک نقطه اوج وجود داشت - تقریباً هیچ ماهی در صخره ها نماند! بنابراین برای یافتن ماهی به اندازه کافی؛ صیادان مجبور شدند به دریا بروند.
In the ۱۹۸۰s, Dr. Angel Alcala, a marine scientist, visited Apo Island to help the fishermen solve the problem. One way to reverse the tipping point, he explained, was to create a no-fishing zone. The fishermen decided that almost ۱۰ percent of the island's reef should become a sanctuary. After three years, the sanctuary was full of fish and the fishermen were able to catch lots of fish near its edge.
در دهه ۱۹۸۰ ، دکتر آنجلا آلکالا ، دانشمند دریایی ، برای کمک به ماهیگیران در حل مسئله به جزیره آپو سفر کرد. وی توضیح داد كه یك راه برای معكوس كردن نقطه اوج؛ ایجاد منطقه ماهیگیری ممنوع است. ماهیگیران تصمیم گرفتند که بهتر است، تقریباً ۱۰ درصد از صخره های جزیره به یک پناهگاه تبدیل شود. پس از گذشت سه سال ، پناهگاه پر از ماهی بود و ماهیگیران توانستند ماهی زیادی در نزدیکی کناره های آن بگیرند.
The fishermen were so impressed by this positive eco tipping point that they decided to stop all destructive fishing methods around the entire island. This ecological lesson is now part of the curriculum in the local school, and income from tourism is used to fund scholarships for local students to study marine ecosystem management. Moreover, Apo Island has become a model fishing community – ۷۰۰ villages in the Philippines now have marine sanctuaries
صیادان از این نقطه اوج مثبت در مورد محیط زیست شگفت زده شده بودند که تصمیم به متوقف کردن همه روشهای ماهیگیری مخرب در کل جزیره گرفتند. این درس زیست محیطی اکنون بخشی از برنامه درسی در مدرسه های محلی است و درآمد حاصل از گردشگری برای تأمین کمک هزینه تحصیلی دانش آموزان محلی برای مطالعه مدیریت اکوسیستم دریایی خرج می شود. علاوه بر این ، جزیره آپو به یک جامعه ماهیگیری نمونه تبدیل شده است - ۷۰۰ روستای فیلیپین اکنون پناهگاه های دریایی دارند.