اساس مرطوب کننده های بدن و صورت مشابه است ولی چون مرطوب کننده های بدن باید وسعت بیشتری را پوشش دهند اغلب به صورت امولسیون مایع ساخته می شوند تا مالیدن آنها راحت تر باشد. البته این امر قانون نیست و برخی مرطوب کننده های بدن به شکل کرم یا پماد و یا مرطوب کننده های صورت به شکل مایع هستند. برخی از مرطوب کننده های بدن را می توان در حمام مورد استفاده قرار داد که برای پوست های خیلی خشک کاربرد دارند.  مرطوب کننده های دست بر همان اساس استوار است که سایر مرطوب کننده ها، ولی در مورد دست یک مسئله دیگر را باید در نظر داشت که پوست دست در معرض شستشوی مکرر با آب و صابون قرار دارد. بنابراین مرطوب کننده ها دست حاوی مواد روغنی مقاوم به آب هستند که یک لایه غیرقابل نفوذ نسبت به آب بر سطح پوست ایجاد می کنند که به راحتی شسته نمی شود، همچنین حاوی یک ماده اضافی به نام سیلیکون روغنی هستند که دافع آب است و مانع از شسته شدن لایه چربی طبیعی پوست می شوند. این ماده سبب حفاظت از دست در مقابل مواد سمی و حساسیت زا می گردد. درجه مرطوب کنندگی این فرآورده ها عموما از مسدود کننده ها و مواد جاذب رطوبت کمتر است ولی خاصیت دفع آب می تواند نوعی مزیت برای این فرآورده ها باشد. بطورکلی مرطوب کننده ها حاوی مواد مسدود کننده، جاذب رطوبت یا ترکیبی از این دو هستند. باید توجه داشت که استفاده از مرطوب کننده ها باید متناسب با نوع پوست باشد. برای پوست خشک، مرطوب کننده روغنی که حاوی مقادیر زیادتری ماده مسدودکننده باشد باید به کار رود و برای پوست طبیعی یا نزدیک به طبیعی بهتر است از مرطوب کننده هایی که حاوی مواد مسدودکننده و جاذب رطوبت تواما باشند استفاده کرد. مرطوب کننده را باید به آرامی و پس از پاک کردن پوست و شستن آن با آب مورد استفاده قرار داد.