ماده مرطوب کننده بعد از تمیز کردن و شستن پوست زمانی که هنوز پوست خیس است روی آن به آهستگی مالیده می شود. ماساژ زیاد صورت ضرورت ندارد و ممکن است تحریک کننده باشد، پوست خشک باید روزانه چند بار به وسیله مرطوب کننده درمان شود. پوست خیلی خشک ممکن است بارها نیاز به مرطوب کننده داشته باشد. مرطوب کننده هایی که حاوی مقادیر زیاد آب باشند نباید بلافاصله بعد از قرار گرفتن در معرض سرما روی پوست مالیده شوند چون در این حالت باد سرد باعث تبخیر آب شده و سبب ایجاد خشکی و سرمای بیشتر پوست می شود که می تواند باعث آسیب رساندن به پوست گردد و باید موارد زیرد را رعایت کرد. به عنوان یک اصل کسانی که پوست خشک دارند باید از شستشوی مکرر صورت با صابون معمولی با PH بالا خودداری نمایند. همچنین باید از عوامل خشن محیطی، سرما، باد و هوای خشک دوری کنند. ماده مرطوب کننده را ۲۰ تا ۳۰ دقیقه قبل از قرار گرفتن در معرض سرما، باد یا محیط خشک مورد استفاده قرار داد. در چنین شرایطی، مرطوب کننده روغنی ممکن است مناسب تر باشد. باید توجه داشت که علاوه بر نوع پوست، مواردی وجود دارد که می تواند در انتخاب نوع مرطوب کننده تاثیرگذار باشد.
قوام ماده: این مسئله خیلی مهم است که قوام یک فرآورده چگونه باشد. مسلما فرآورده ای که از نظر احساس لامسه خوشایند نباشد مثلا ماده ای که حالت چسبنده و روغنی داشته باشد نباید انتخاب شود.
افزودنی ها: رایحه و مواد نگهدارنده یک فرآورده می تواند سبب تحریک و حساسیت شود. در برخی از افراد لازم است از فرآورده های هیپوآلرژنیک استفاده گردد. فرآورده های چشمی باید دارای حدافل حساسیت زایی باشند.
ضدآفتاب ها: توجیه علمی در مورد استفاده از مرطوب کننده های حاوی ضدآفتاب به هنگام غروب یا شب ها وجود ندارد ولی در طول روز می توان از آنها استفاده کرد.
مواد اضافی: محتویات اضافی مثل الانتوئین، ژلاتین، ویتامین ها و پروتئین ها مزیتی بر مرطوب کننده های معمولی ندارند و شواهد روشنی مبنی بر وجود فوائد اضافه ای چون خاصیت جوان کنندگی برای اینها در دست نیست.