بیماری های قلب و رگها، عامل شماره یک مرگ و میر در آمریکا و احتمالا سراسر جهان، عمدتا با سیگار، عدم تحرک و تنفس در هوای آلوده ارتباط دارند. اما اخیرا عفونت هم به این فهرست عوامل خطر افزوده شده است. برخی تحقیقات نشان داده اند که رابطه ای میان لثه های عفونی و حمله قلبی وجود دارد. تعداد زیادی از افراد بالای ۳۰ سال، دچار التهاب ناشی از میکروب موجود در جرم روی مینای دندان می شوند. اگر این افراد به موقع درمان نشوند، التهاب لثه توسعه پیدا می کند و تبدیل به التهاب بافت های اطراف دندان می شود. در این بیماری، میکروبها در داخل حفره های میان لثه ها و دندان تجمع می نمایند. التهاب به تدریج بافتها و استخوان را می خورد و در نهایت دندان فاسد می شود و از دست می رود. التهاب وقتی مزمن می شود، منتهی به نوعی التهاب خفیف در کل بدن از جمله در گردش خون و قلب می گردد. مواد شیمایی که دستگاه ایمنی بدن در واکنش به عفونت لثه ای تولید می نماید، به احتمال زیاد داخل گردش خون و باعث می شوند، کبد پروتئین هایی را می سازد که سبب التهاب جدارهای سرخرگی و تولید لخته درخون، می شوند. حاصل، آترواسکلروز (سختی و تصلب دیواره های سرخرگی) و نهایتا حمله قلبی است. احتمال دیگر این است که میکروب های دهانی، خود در بدن سیر کنند و وارد گردش خون شوند و سرخرگها را مورد حمله قرار بدهند. رابطه میان عفونت های دندانی با دیگر بیماری ها از قبیل دیابت، بیماری های تنفسی مزمن و کم وزن به دنیا آمدن نوزاد، به تدریج خود را نشان می دهد. تحقیقات نشان داده است که خیلی از بیماری ها ریشه در عفونت دارند. فکر درمان التهاب لثه در مراحل اولیه، اصلا فکر بدی نیست، در هر حالت و وضعیتی، سلامت دهان بهتر می شود و سایر قسمت ها و اعضای بدن هم از این بهبودی سود می برند.